|
. .. ... " Gelsene bu tarafa.." diyor. Kosup gidiyorum.... " Cay suyu koymustum, onu demlesene " diyor.. demliyorum. Uzunca bir susuyoruz.. Denize bakan gozlerini bana ceviriyor.. " Oyle Gercek ki .." diyor.. ... .. . |
Ayrılığın Yüreği.. [Bu Adresi (link) Görme Yetkiniz Yok BEDAVA'ya Üye Ol Sitemizden Faydalan....] Sessiz sedasız yaşayan bir ayrık otuydu Orta Anadolu’da Kıtlıktan önce.. En küçük bir şeyden coşardı.. Mesela bir kuş uçmasın Kızılırmak ‘a doğru Köklerine su yürümüş gibi sevinirdi.. Bir bulut geçsin üstünden Ayrılıktan çıkardı.. Dünyayı, derdi, dünyayı Hiçbir şeylere değişmem.. Şimdi , ... Yaşamak istemiyor. ... .. . |
Yüz.. Biliyor musun ..? Sen bir şiirde ilk satırsın ilk sözcük Beyaz bir gül.. Beyaz bir gül ne kadar beyaz olursa o kadar Ne kadar suysa bir su o kadar.. Ben en yakın yüzüm yüzüne Uyandığın sabaha, yatağına.. Birden bulup birden yitirdiğin bir şey olur ya, ona Bir dağ okulunda ilk derslere giren çocuklara.. İlk coğrafyacılara.. İlk harflerine bir alfabenin.. Yüzün ki korkular verir bana ne zaman yüzümü tutsam yüzüne.. Ben ki ölüme hiç eğilmedim hiç girmedi sözlüğüme.. Belki sokağa ilk çıkan bir çocuktur ölüm.. Belki senin bazen topuz yaptığın saçın.. Bir yaban çiçeği ya da ve daha ilk geliyordur dünyaya.. Bir demet maydanozu koparıp bırakmak belki de.. Dedim ya hiç bilmiyorum arabi belki de benim sık sık çıkarıp baktığım bir fotoğrafın.. Bıyıkları hep yüzüne düşen bir adama çektirdiğim.. Bir suya bakarken Bir suya.. Duru mu duru ve daha sessiz ölümün kendinden.. Ben ki seninle aştım yaşları.. Koydum çağıma adımı. Bir burukluğu... .................. Yüzün gibi. ..... ... |
Düşünürken Buldum Kayayı.. Düşünürken buldum kayayı. Otlarla konuşmaktan geliyordum. Ölü bir yaprak, adını unutmuş bir sokak, sav dolu bir tümce, suçlu bir ırmak, bir de partal bir kuş yürüyorduk. Bir atlı karıncaydı yaşamak, onu yürüyorduk. Bilirim sözcüklerin ulaştığı yere hiçbir şey erişemez.. İsa ile Karahisari'nin gömlekleri dikişsizdi. Sözcükler bunu gördü.. Ey görünmezlik..! Elimden tut..... Gecede sözcüklerin ağırlığı daha bir artıyor..Ve... Yazık, tümcemi tamamlayamayacağım. Anlamdan hep kuşku duydum. Evler odalardı, unuttum... Dünya ki varlığının ayırdında değildir. Trenler geçer yüzünden: Kendini varsayar.. Her şey, her şey konuşur evrende.. Evler, çocuklar, nehirler, coğrafya.. Nehirlerin vakti olmadığını okudum.. Coğrafya adına sevinmemiştir.. Anlam sıkıcıdır... Günde üç kez aynada kendine bakar. Yalnızlık saçar. Anlamla ev yapılmaz. Anladım ,..... ama yalnızlığım sürüyor... Düşüncelerim yok benim... Kaya bilir kaya olduğunu, ben bilmem. Anladığımda yitirdim şiirimi. O gün.. bu gün.. Bir akarsu gibi kocadım.. |
Çok uzun bir gündü aşka dönüyordum ...
[Bu Adresi (link) Görme Yetkiniz Yok BEDAVA'ya Üye Ol Sitemizden Faydalan....] |
Evvelim Sen Oldun..
|
Aşkımız "Hava bozdu." diyordu yüzün Kayalık burnunda koyun Yinelenmiş toprakla suyla. Geçtik tepelerin ormanların arasından Yürüdük ardısıra insanların Yüzüyle bir kadının Bir şiirden iki satır gibi Bir çocuğun ipek gibi. Durdun, evlerin sokakların durduğu yerde Çoğalıp hepsiyle Hepsiyle karışıp. O zamandı aşkımız yazdı yavaş yavaş su yollarını Kabaran denizi. Gitti geldi gökle suyla Büyüdü. Kaldı. O zamandı bir tarih olan yüzün geldi , aldı yerini.. |
Ne zaman seni düşünsem.. Bir ceylan su içmeye iner.. Çayırları büyürken görürüm.. Her akşam seninle.. Yeşil bir zeytin tanesi.. Bir parça mavi deniz.. Alır beni.. Seni düşündükçe.. Gül dikiyorum elimin değdiği yere.. Atlara su veriyorum.. Daha bir seviyorum dağları.. [Bu Adresi (link) Görme Yetkiniz Yok BEDAVA'ya Üye Ol Sitemizden Faydalan....] |
Hey Asker nirdesin....:78: |
Ben sizi cok ozLedim.. :(
|
| Bütün Zaman Ayarları WEZ +3 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 15:37 . |
Powered by vBulletin® Version 3.7.0
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.