|
Benim sizin sayfanıza ilk gelişim.Sayfanız yeni bir senede yeni tertemiz sayfalar açması ve onu hayalerinizle doldurmanız dileğiyle.
|
bırakma ellerimi Sensiz geçen günlerime bakıpta Sensizliğe bir köprü atmak istedim Belki o zaman birleşir ellerimiz diye Sensiz olamayacağımı anladım ben Sensiz yapamayacağımı... Beklerim seni ben Yeter ki sev beni sen, Yeter ki bırakma beni... Bir daha sevemem seni Keşkelerle yaşamak istemiyorum Bırakma beni... pişman etme sevdiğime... Bir daha sevemem seni Ne olur bırakma ellerimi... |
Alıntı:
ßæ |
şiir için çok teşekkürler sena:106:
ßæ |
rica ederim beğenmene sevindim....hayırlı,mutlu,huzurlu,sağlıklı yıllar....:2:
|
seni sevmenin kitabını yazabilirdim oysa gönlümdeki sözcükleri dökebilsem kağıda iki ırmak gibi içime akan gözlerini ılık bir meltem gibi yüzüme vuran dalgalı saçlarını her okşayışımı içimi eriten ılık nefesini anlatabilsem dökebilsem kağıtlara isyan etmese kalem yokluk göstermese mürekkep içimdeki yansımasını kıskanmasa anlatabilse sözcükler oysa ben kalbimle sözcükler arasında anlatamadan derdimi ölüp ölüp diriliyorum seni sevmek özlemek özlemek ölmek mi, bilmiyorum ölümle hayat varlıkla yokluk arası bir şey kalbimde hep yeşeren ama bir türlü başaklarını yükseltemeyen çorak topraklar gibi bir kırabilse kabuğunu bir dökebilse içindekini nasıl dirildiğine sende şaşarsın şaşarsın valla. hayret ,seni sevmenin kitabını yazacaktım bir baktım seni özlemenin kitabını yazıyorum dokunamamanın acısını duyuyorum yüreğimde bedenimde kanım donuyor sensiz hiç bu kadar aciz olmadı hiç bu kadar çaresiz. |
Gülüşünü özledim… Gülüşündeki özgürlüğü… Dilediğim kadar koşabildiğim, Koştukça mutlu olduğum, Sevdikçe sevildiğim Gülüşündeki dünyamı özledim…. Öyle bir gülüş ki, İçimi ısıtan Ben buradayım dercesine Ruhumu sımsıkı saran, Bana ben olmayı öğreten bir gülüş.. Şimdi ona o kadar ihtiyacım var ki.. Çünkü ben kayboldum sensizlikte.. Çünkü güneşim kayıp.. Geceye mahkum oldum… Gittin gideli soldu çiçeklerim.. Yağmurlar bile yağmaz oldu.. Ruhum kirli, yorgun… Kalbim kırık , acılı… Gülüşünü özledim… Gülüşündeki huzurumu…. Gel artık sevdiğim.. Son baharlarımızı yaşayalım doya doya… Gülüşünle doğdum ben, Gülüşünde öleyim…. |
&
Farklı bir bitiş... Yeni bir başlangıç... Yarım kalmış hayaller... Eylemleri olmayan cümleler… Saçma sapan başlangıçlar... Ya da birine seni seviyorum deme isteği… Oysa seni seviyorum la bitmiyormuş aşk... Aşk bağlılıkmış... Aşk tutkuymuş... Aşk gerçekten senmişsin... Aşk bana sende çok yakıştı demiştim... Sen Gittin... Aslında ben gönderdim… Git dedim... - meyi ekleyemedim... Git(-me)meliydin belki... Ama yarım kalan kalbimi düşünmemiştim... Sensiz neler yapabileceğimi tahmin etmemiştim... Sensizlik koymazdı bana... Ne gidişler yaşamıştım ben?! Ama öyle değilmiş... Rüyalarımda seni görmek ve Sen’i dilemek... Ezmek şu lanet olası gururu... Ama olmuyor işte... Ne kadar istesem de / istesek de... Gurur diyoruz... 3 günlük dünyada Gurur denen şeyi soktuk aramıza... Oysa mutluydum seninle... Hayallerimiz vardı... Her sabah o güllü tepside bana hazırlayacağın kahvaltıyı ne kadar isteyerek anlatıyordun hatırlasana?! Özlüyorum... Sesini... Yüzünü... O tebessüm ederken gamzelerin... Özledim işte... Nedensiz, çünküsüz?! Sen olduğun için özledim?! Sevdiğim için özledim?! Ve Git dedim... Saçma sapan bir sürü neden sundum sana... Gitmek istememiştin aslında... Gurur vardı yine... Gittin?! Ağladım... Ama çevirdim başımı... Görmedin gözyaşlarımı... O an Git-meeeeee diye bağırmak istiyordum... Çığlık çığlık avaz avaz... Herkes duysun istiyordum... Seni seviyorum, bırakma beni demek istiyordum... Sesim duyulmadı... Sensizlik yankılandı o an her yerden... Buğulu gözlerimden Sen akıyordun... Ve gidişin içimi bir o kadar sızlatıyordu... Akşamlar yine eski soğukluğundaydı artık ve yine duvarlar üstüme geliyordu... Zaman durmuştu, tan yeri ağarmak bilmiyordu... Ben sensizliğin acısıyla iç çekiyordum bütün gece... Ve gündüz olsun istiyordum... Belki yaptığım hatalarla saklanıyorum aydınlık dünyada bir şeylerin arkasına... Gece ise tüm çıplaklığıyla hatalarımı bir tokat gibi yüzüme çarpıyordu… Ve en büyük hatam Git ?! demem... Ben Git dediğimde de kalsaydın... Ben "Git” deseydim de sen "–me" yi ekleseydin... Ve biz hiç Git(-e)meseydik… ßæ |
KaSıM
Bir teselli ver kırılan gururuma, Bir tebessüm et unutursun zamanla. Yine dalmışım aynada yüzüm ağlar, Yine dalmışım elimde fotoğraflar. Yine aylardan kasım sanki seninle kaldı bir yarım, Her nefesim her anım sanadır canım. Bir teselli ver kırılan gururuma, Bir tebessüm et unutursun zamanla. Yine dalmışım aynada yüzüm ağlar, Yine dalmışım elimde fotoğraflar. Yine aylardan kasım sanki seninle kaldı bir yarım, Her nefesim her anım sanadır canım. ßæ |
Başliksizz
Sessizliği seçersin,biraz olsun kaçmak için hayattan
En iyisi susmaktır belki de, belki en hayırlısı Nereden geliyor bu yalnızlığa mahkumiyet, suçlu hep benim anlamıyor hayat İzler var yüreğimde, derinlerde saklanmış üstü sahte gülümsemelerle örtülmüş hüzünler… Ümitlerim kayboluyor yavaş yavaş karanlıkta Zaten çoktan ölmeyi geçirdim aklımdan Meğer hayat gerçekten zalimmiş demek yetmiyor Esas zalim benim hiç bi dostum anlamıyor Karar aldım evet, hayatımı bulandıran, daha da karanlığa sürükleyen karar… İsyankarlıktan öte oldu bu yaşadıklarım Seni, senin gibi birisini ne hakla üzebiliyorum ki ben Taa uzaklara gidecegim, en büyük korkumdu zaten Etrafı aydınlatan bir yıldızım vardı eskiden onun için yaşardım sanki Masal gibiydi belkide hayat onunla, ama ben bitirdim yıldızımı, ben kararttım En büyük acıydı benim için ondan ayrılmak, şimdi bana en yakın ama en uzak Zaten artık geri dönüş yok, elimde değil Dayanamam seni üzgün görmeye, zaten alışamayacağım sensizliğe İstemezdim böyle olmasını ama gerçekten elimde değil, sakın kendinde suç arama Madem dünya bir rüyaymış, uyandırın beni nolur, kabuslarım oldu artık hayat, bıktım ZAMANSIZ olmaktan… BIKTIM YAŞAMAKTAN ßæ |
| Bütün Zaman Ayarları WEZ +3 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 07:36 . |
Powered by vBulletin® Version 3.7.0
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.