(Irak Savaşı'nda anne -babası ölen ve kendisinin de kolları ve bacakları kopan çocuk Ömer'in Irak Savaşı'nı yöneten Mr. Franks'a yazdıgı şiir)


Ben Basralı Ömer.
Belki haberin yoktur
Diye yazıyorum Mr. Franks
Önce demokrasi yağdı göklerimizden,
Sonra özgürlük geçti üstümüzden
Palet palet...

Ve insan hakları
Namlularından
Yüzü maskeli adamların
Saniyede bilmem kaç adet.

Demokrasi bizim eve de isabet etti.
Bir gün sonra anladım
Koptuğunu ayaklarımın.
Tam on sekiz adet
İnsan hakları saymışlar
Vücudunda babamın.

Annem yoktu zaten,
Ben doğarken
İlaç yokluğundan ölmüş...
Ambargo falan dediler ya;
Anlamadım, çocukluk aklı işte
Oluşmadan sökülmüş...

Sizde de barış böyle midir Mr. Franks?
İnsan hakları çocukları yetim
Ve ayaksız bırakır mı orada da?
Düşer mi ayın kan gölüne aksi?
Güpegündüz düşer mi pazar yerine demokrasi?

Zenginlik,
İnsanları korkudan uykusuz bırakır.
Kuşları gökyüzü terk eder mi orada da?
Babamla mırıldandığım o son dua dilimde.
Ayaklarım hastanede
Ve giymeye kıyamadığım pabuçlar kaldı ellerimde.

Çocukların var mı Mr. Franks?
Al oğluna götür onları!
Bari işe yarasın.
Kim bilir baktıkça,
Bazen beni hatırlarsın.
Bu nasıl demokrasi Mr. Franks?
Düştüğü yeri yaktı...
Merhamet hür dünyaya

Bu kadar mı ıraktı?







SAVAŞA DUR.SAVAŞI DURDUR


teşekkürler firari