|
şiir güzel abe ama seni görmek dahada güzell senin gibi gençleri pistlerde görmek isteriz.......:)
|
yoğundum kardeş ya hemde çok yoğundum.. neyseki yoğunluk bitti bide ramazan felan vardı ya gelip sayfamı ziyaret eden arkadaşlara teşekkürler.... ben yine gelirim siz yabancılık çekmeyin....
|
abi nerelerdesin ya seni hep üstlerde görmek istiyorummm :)
|
çivisi çıkmış kardeş ya it çakal adam olmuş konuşuyor...
|
nerelerdesin sen firari ya firar ettin resmen :) bi gittin bi daha gelmedin :) özledik seni :)
|
belliki çok kırılmışsın sni kimler üzdü bilemem ama bn kendi adıma matetinde dediği gibi sni güzel yazılarınla aramızda görmek istiyoruz arkadaş...
|
[Bu Adresi (link) Görme Yetkiniz Yok BEDAVA'ya Üye Ol Sitemizden Faydalan....] DÜŞLERİME KAR YAĞIYOR ÜŞÜYORUM... Gece yıldız gibi kayıyor avuçlarımdan düşlerime kar yağıyor, üşüyorum. şimdi ay ışığını biriktiriyorum gözlerimde, senin gözlerine sunabilmek için bir gün. yüreğim buruk, içim ezik, gözlerim dolu, gözlerim ıslak, hasretin öyle bir vurduki; vakit yok oturacak. Bir kıyıya atmalı şimdi kendimi bir arzu bir fırtını bir kaos yaşamalı. Gece karanlık,ay ışığıda yok artık Dışarıda lapa ,lapa kar yağıyor düşen her kar tanesinde adın yazıyor sevgili. çekilip bir sokak lambasının altına kedersiz gülüşlerini getiriyorum aklıma, ağız dolusu , kahkahalarla gülüşünü yada ne bileyim ayaz bir gecede sımsıkı sarılışını bana. bir ılık rüzgar gibi, sıcak bir gülüş gibi, kar beyazı,dost gibi düşünüyorum seni menekşe gözlü bir kız çocuğunun kırmızı düşlerini biriktiriyorum yüreğimde senin yüreğine sunabilmek için bir gün. biliyorum sevgili,ikimizede yer var senin o kor ateşi yüreğinde sokak lambalarının ışığıyla yıkıyorum ellerimi kar tanesine resmini çiziyorum sevgili yorgun, yılgın ve çaresizlik dolu yüzleri ve hayata meydan okuyan yürekleriyle sokak çocukları geçiyor önümden hepsi çıplak ayaklı, hepsi karanfil kokulu çocuklar ihtiyar bir kemancı çiçek satan bir çingene kadınına, aşkını anlatıyor yıllanmış kemanıyla tanıdık bir ses hüzünlü bir tını bu ah! rambetiko bu rembetiko, sokak ve gece rembetiko, çiçek ve kadın rembetiko, gece kadın ve ışık sokak ,ışık ve kar, kadın,kar ve müzik, kar, müzik ve dans., Ah! Esmeralda! altın bir tepside sunulmuş bu şölen sana, haydi kalk ayağa, hangi kadın dayanabilirki bu kadarına. Gece yıldız gibi kayıyor avuçlarımdan düşlerime kar yağıyor üşüyorum şimdi, kırık ,dökük çerçeveli, eski bir siyah beyaz fotoğrafdan bakıyorum hayata Ey sıska çocuklar! Ey gözüyaşlı kadınlar! Ey ihtiyar kemancı! bomboş sokaklar ,ıslak duvarlar terkedilen aşıklar, terkeden aşklar gri ve siyah sizede yer var eflatun kokulu yaşamımda Çığlıksız bir diriliş,doğum sancısı benimkisi sesi kısılan ışık altında eriyen, yada, tahta köprülerde yığılıp kalan ben değilim sevgili bilmeni isterimki benim gri renkteki gölgemdir aslında. Ah sevgili! Yüzüm yanıyor, Yanaklarım al,al Şuramda bir ağırlık Tarih çıldırmış olmalı. Bu çocuklar neden aç? Bu toprak neden çorak? Savaşlar neden gerek? Çiçekler neden soluk? Yüreğim neden buruk? Neden hasretin karasaplı bir bıçak gibi saplanıyor göğsüme? Neden yanında değilim mesela? Saçların neden yüzüme savrulmuyor yada? Neden sesim çıkmıyor? Gözlerim neden bağlanmış? Ah sevgili! bilmeni isterimki bu yorgun surat benim değil, gri renkli gölgemindir aslında. Gece yıldız gibi kayıyor avuçlarımdan düşlerime kar yağıyor, üşüyorum umudu büyütüyorum ellerimle tertemiz ve sevdalı umutları senin umudun olması için biliyorum sevgili bir isyan bir arınma bir hürrüyet benimkisi, biliyorum, daha mevsim dönecek, şafak sökecek gün ışıyacak, çiğ düşecek toprağa, toprak yeşerecek. efil efil rüzgar esecek, başakla sevişecek rüzgar biliyorum. sen geleceksin bahar gelecek, yüreğine sevda,yüreğime sevda düşecek biliyorum. En son sözüm şu ki sana seni canımdan çok seviyorum... |
abi sana bir şiir yazdımmmmm inşallah beğenirsin.........:)
GECE FİRARİ Gece firari oldum sürgündeki aşk gibi özlemlerinle doluydum toprağindan kopmuş kuş gibi gece firari oldum sen olmayinca gece firari oldum bilinmiyen bir yolda özlemimdeki o aşk gibi beni firari eyledi gece firari oldu bendeki tum sancilar umutlarimi bağladim günün ilk güneşine nerdesin sen doğ erkenden güneşim özlenen aşk gibi neredesin güneşim gece firari oldu bende tüm dostlar firara sebeb olan umudum nerdesin gece firari oldu bir özlem uğruna gece firari oldum sürgün de ki aşk gibi nerdesin güneşim nerdesin |
tşkler kardeşim sağ0l şiirin için.... :4:
|
Sayfanız hayırlı olsun...
CÜMLELERE KÜSEN KELİMELERİMİN -------------------------------------------------------------------------------- Zoraki yazışlar bunlar,nefes almak gibi bir şey.Yazmalıyım.Yazmalıyım diyerek daha çok susarken kalemim , sorgulamaktan korkuyor ruhum.Yaralarımı görmekten korkuyorum,yüzleşmekten… Neydi kalemimi susturacak hayat dersim. Matematiğim paraydı,eksileri kadar artıları da vardı,onun beni susturmaya veya konuşturmaya yetkisi yoktu ki hayatımda. Fen bilgisi sağlığımdı,vücudum ihmallerimin sinyallerini verse de ara sıra,aşılmayacak acılar değildi bunlar. Bir tek çareyi hayat bilgisinde bulamadım.Hayatımın bilgisizliği oldu zaten.Hiçbir zaman yapamadığım ödevlerim,tecrübe etmeyerek başarısız olduğum sınavlar.Kırık notlar gibi kırdığım insanlar.Öğretmenlerimin hayal kırıklığı,sualsiz kaçışlar…Hayata karşı devamsızlığım uyku nöbetlerim vardı birde. Uykularımın mutluluk oyunlarıydı sanki rüyalarım, hayatın kısa teneffüsleri gibi,her uyanış bir derse giriş gibiydi. Bayramlarım kaçış sebeplerimdi ucunda sevdiklerimin kara toprakları. Yok yok ben mezun olamam ne bir sene ne beş sene de… Kimsenin bilmediği senelerin nefesini alıyorum da,herkesin bileceğe yazılara kelime katamıyorum.Zoraki kompozisyonlar sanki yazdıklarım.Benden değil,benim değil,kimden peki?Kimden bu cümleler hangi köprü altından,hangi kuytu karanlıktan? Ne diyorum ben,neyi sorguluyorum?En son ergenlikteki gençlik ateşinin sualleriydi bunlar! Demek tüm cevapları verememişim kendime.Anlaşılan o derside ekmişim.Zamanında yapılamamış ödevlerimin boğmacası bu savruluşlar.80 lik bir nine olunca da elma şekeri mi yiyeceğim acaba? Torunumun bebekleriyle mi oynayacağım. Torunum! Torun için biraz erken değil mi?Hayat derslerinden kaldığım bir okulun onur ödülü için fazla hayalci olmuyor muyum? Anlaşılan bu yazının içindende çıkamayacağım,dipsiz kuyulardayım anlaşılan. Misal o ya "Yusuf´un gömleğiydi kuyuda yaşamasını sağlayan ucunda Züleyha´sını bulması için vesile olan." Gömleğim olmasa da yüreğimde küçük bir ışık,kuyulara sızım aydınlık veren,çıkma ihtimaline karşı küçük bir ışık.Hayatta kalabilmek için küçük bir umut... Melek SARI |
| Bütün Zaman Ayarları WEZ +3 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 02:59 . |
Powered by vBulletin® Version 3.7.0
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.