![]() |
Askerim icin.. En Sevdigim Siir.
Şarkı.. Seni tahta koltuklu yazlık sinemalarda filmin orta yerinde aldım hafızama. ve en heyecanlı yerinde hayatın ; kayboldun.. Mavi bir nehir akardı, Yaz günlerinde şehir sokak sokak çiçek kokardı Hangi sayfasını açsam kitaplarımın Karşıma hüzünlü gülüşüyle Aynı çocuk çıkardı Beni yüreğimdeki elektrik Seni kırlarda papatyalar çarpardı.. Uzun soluklu bir yoldu hayat, tutunmak için küçücük ellerimizle kaygan.. Uçurumların üzerinde hep yukarılara bakardık, başımız dönerdi, bir ışığa yaklaşırken ışıklar sönerdi, haydi yeni baştan keşfederdik yollarını gideceğimiz yerlerin, sıcaklığını arardık tutacağımız ellerin.. Koca bir kentin ortasında Tanımadık yüzlerle dost olmaya başlarken Yapayalnız yürümeyi öğrendik Yapayalnız büyümeyi.. O yüzdendir yalnızlığın coşkulu patlamaları bende O yüzdendir kalabalıklar arasında izimi kaybedişim Bir hayatı sabaha karşı keşfedişim.. Şimdi durduk bir yolun başında, kaç sahnemiz kaldı bu oyunda, kaç rolümüz konuşmak için, kaç gece sevişmek için ve kaç hedef ulaşmak için.. Ve aldırmıyorum sayısına hiçbirşeyin. Ve umrumda değil kanı ömrümün. Bir şarkısı var söylemek istediğim gönlümün Onu söyleyeceğim Kim dinler , bilemiyorum... .... .. . . |
Evim ..guzel evim. pembeye boyanmis boyasi kurumamis duvarlarim. Hatiralarim.. sevincim , gozyasim.. en sicak en cocuk ruyalarim. |
Bak..su kalbimin isine.. Saldi Sevdayi basima.. Gece gunduz Ask atesiyle.. yanarim , yanarim.. Kimse bilmez.. |
Yücel Arzen ~ Kimse Bilmez
|
~bir solukta okumak istemiyorum seni, sayfalarını çevirme ~ Uyku tutmadı, Sen tut beni.. en son koynunda unuttum günaydın dilimi.. Gözlerinde büyüdüm, yüreğim sende çocuk kaldı hadi kalk gidelim, bizi görüp yazacaklar, az kaldı En keyifli sabah kahvaltım ! Sen, göğsünde yürüdüğüm balıkçı kasabası.. Akşamdan kalsın öpüşlerin, yalpalasın dudaklarımda susuyorum, özlemin gelincik tarlası susatma.. Gözüm tutmadı sensizliği, bir daha yollama.. Efkar dağıttım, herkese biraz düştü.. dalgalara gözlerimle yazdım şiirimi, ıslandı ama yırtılmadı.. kalbim, içli şarkılar kuşağı. İçinden geçiyor.. parmaklarım karanlıkta mum gibi.. sana yazıldıkça eriyor.. Ateşli çingene dansım! Sen.. uzağında kaldığım deniz ülkesi.. Tutamayacağın sözler ver bana, ben tutarım.. nefes alsın yorgunluğun dağınık yatak akşamlarında Biliyorum, gözlerin bir İstanbul hatırası kapatma.. Ellerim tutmadı vedada, yaşlandım beni kendinde bağışla .. .. |
Bugün çok çocuk olmak istiyorum.. Bugün bana da ona yaptığın gibi kahvaltı yaptırmanı istiyorum.. Ben bugün seni çocukmuş gibi özledim Anne.. Evet sen bugün bana, annem olduğunu hatırlattın.. Oysa ben biraz kızgınım.. Çünkü sen beni hep eksik tamamladın Üşüdüm desem.. Yılmadan ayaklarıma ördüğün çorapları geçirsen ve kızsan, beni hala sevdiğini hatırlatsan.. Evet annem beni hala seviyor desem.. Kızdıya bana .. Niye kızsın ki annem,SEVİYOR ONDAN ! Annemi özlediğimde yan odadaydı, babamı özlediğimde de. Aklıma anılar, yapraklar, mektuplar gelirdi, Özlerdim sandıklanmış sevgimizi.. Beni seviyordu Annem ama beni tanımıyordu. Babamda, Aklıma en kötü anne bile özlenir demek geliyordu.. Düşündüm,bir sabah uyansam alp dağılarına kaçsam. Sonra beni arasalar bulamasalar, Ben bir masal olsam- aradıkları kitaplar arasında. Bir ay dede.. Bir yıldız.. ve askıda kalmasa Çocukluğum!!! Ben çınar ağacıyım şimdi, filizken bana inanmanızı çok istemiştim.. Güneşte süzülürken yeşilimi, kendimi yenileyebileceğime inanmadınız.. Nefret ettim kendim olmaya çalışırken veremediklerinizin acısını büyüttüğüm için.. Gelirdim ben aslında, sevseydiniz beni biraz.. Eve; -Sokak lambalarını sayarak gelmek, ışıklar yanıyor mu diye ürkek ürkek cama bakmak, kapıyı sessizce açmak, her şeyi istediğiniz gibi bulun diye dokunmadan küçük odama çekilip uyumadan uykuya kalıp, yine sizi görmek rüyalarımda- Pazar kahvaltılarını özledim..Baba sen çok iyiydin, bir sigara daha alayım mı? Anne; bana inanmak ister misin? Biliyor musunuz; dans edemiyor güven duygumla kendim.. Öğretmenim size, bu okumaz dediği gün; bana inanmayı seçseydiniz keşke.. ^^ Ben sevmeyi planlıyorum çocuklarımı.. Ve onlara güvenmeyi.. Onlarla Pazar kahvaltıları yapıp; bahçedeki çiçeklere su vermeyi istiyorum. Ben, sizdeki kayıp sevgiyi aramak istiyorum. Çünkü ben artık kendim olmak istiyorum.. Pazar kahvaltılarında mız mızlanarak uyanıp sabah güneşine teslim olmuş bir aşkla sevmek istiyorum çocuklarımı.. İşsizlik parasızlığa denk,peki sevgisizlik? Kocaman yalnız bir hayata.. Deniz kadar sonsuz olamadınız.. Sizi ırmak yapan neydi bilmiyorum ama ben artık DENİZ OLMAK İSTİYORUM! |
Cem Karaca- Istanbulu dinliyorum..
|
Ahmet Telli - Belki Yine Gelirim ...
|
Kazim Koyuncu - Hayat
Bu Hayat Boylemi Olur.. Dusen hep Yerde Mi kalir.. Gun Olur Belin Dogrulur.. Kime Ne Olacak Belli Mi Olur.. |
Can Yucel - Yaprak Dokumu...
|
Bütün Zaman Ayarları WEZ +3 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 07:46 . |
Powered by vBulletin® Version 3.7.0
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.