Sen ve Ben
İki tekilden
Bir coğul olan
Biz olduk
Hayatmızın dönemeç noktasında
Bir yola cıktık
Uzun ve ince


Aşkımızı beraber büyüttük
Yeni yürüyen bir çoğunun yürümesi
Derenin ırmağını bulması gibiydi
Zorluklar ve imkansızlıkları aşıyorduk
Tek tek


Biz vardık
Sen ve Ben
Ben ve Senden
Olan bir düştük

Bizdik
Şarkılar bizi söylüyordu
Kurulan bütün cümleler bizle başlayıp bizle bitiyor
Gözlerimizde biz
Hayallerimiz
Rüyalarımız bizliydi


Biz aşktık
İçinde
Bahar
İçinde
Huzur
İçinde
Mutluluk
İçinde
Sen
İçinde
Ben
İçinde
Biz
Vardık.


Bir hikayemiz vardı
İkimizin yazdığı
Kimseye anlatmadığımız
Kimsenin bilmeyeceği ve anlayamayacağı
Bize ait ve bize mahsus


Biz sonra
Yol ayrımına geldik
Sen ve ben olduk
Çoğulluğumuz bitti
Beklenmedik bir zamanda düştük.
Hikayemizin en güzel yerine birkaç sayfa kalmışken
Beraber yazdığımız hikayemizin içinden adını aldın
Hikayemiz
Hikayem oldu
Hikayemiz
Boynu büyük öksüz kaldı
Anlamsızlaştı


Sen
Ben
Tekiz artık


Ben
Yorgun
Bitkin
Ürkek
Dalgın


Sen
Uzak
Yabancı
Giden
Dönen


Sen
Ve
Ben
Biz olalım diyorsun tekrar
Yaşanmışları itelim bir kenara
Bir perde çekelim üzerine
Ve
Başlayalım bıraktığımız yerden


Ben
Ne
Yaşanmışlıkları
Ne de
Yaşadıklarımı
Bir kenara ite bilirim
Artık
Ben ve Ben
Varım
Sen
Yoksun