![]() |
Cezmi Ersöz
İnsan, her sabah doğan güneşten utanır. İnsan, er ya da geç gelen mevsimlerden utanır... İnsan, onca yıl susuz bıraktığı Tanrısı'ndan utanır... İnsan, bunca işarete, bunca özleme rağmen bir türlü gidemediği yerlerden utanır... İnsan, yanan bir hayattan onca yıl bir kurtuluş beklediğine utanır... |
Kaynak: Kaç Binyıl Geçti Aradan
~ Sonbahar ~ Ankara’da sonbahar.. Ağaçlarda saçların var Seymenler’den yukarıya Rüzgar rüzgar yapraklar.. ~ ..Beni yüreğimden tutan mevsim.. ~ Gitme kal.. Sende anılarım.. Sende nefesim var.. ~ |
Şehitliğe
Susayan Ve Ölümü Bir Sevgili Gibi Kucaklayan İnsanlara Esaret Teklif Etmek Boş Ve Gülünç Bir Uğraştır... İmam Şeyh Şamil |
Kaynak: Eski Yalı
Sen olmasan da yapraklar Rüzgârın peşi sıra gidecek.. Sen gülmesen de bahar Sevincini, renkli bahçelere götürecek.. Rüzgâr esecek; Deniz ve gök Maviliğini sürdürecek; Sen olmasan da kalbimdeki Ses, gene uzaklara; Hem de çok uzaklara gidecek.. |
YAĞDIKÇA... Yerle yeksan, ıslak saçlı, kem gözlü, Kavim göçlerinden bu yana ağlayan Ve durmadan Cep kanyağı yakıcılığında ezgiler Çalan, çaldıran, yakalatan Adı bende gizli bir kadındı İstanbul Şehre bir yağmur yağdı Ben ağladım.. Sevilirken ayrılmak mı kaldı Bizanstan Yalan dolan yoktu gözlerde sadece ses Verilen sözler birdi edilen yeminler sıfır Eşyalar alındı fotoğraflar söküldü yerlerinden Bir aşkın izlerini yok edecek yeni bir aşk sipariş edildi yeniden Bir şehre yağmur yağdı Ben ağladım.. Kim daha çok yalan söndürdü çay bardaklarında Hangisi talandı demli öpücüklerin Ve buğularda yitirilen kimin adıydı Bir aşktan diğerine kaç saate gidiliyordu Soyulur muydu kabuğu hayatın Yoksa bütün vitamini kabuğunda mıydı? Yağmur şehre bir yağdı Ben ağladım.. Ben ençok seni götürdüm giderken Aklımın nakliyesiydi asıl yoran taşıyıcıları Yardan düşmüştüm yaralarım yardan armağandı Ben sevmeyi beceremedim belki de sevilmeyi Benim sevmeye engel evcil acılarım vardı Ben yağmur ağladım bir şehre yağdı Ben şehre ağladım bir yağmur yağdı Ben bir ağladım şehre yağmur yağdı Ben... Yağmur... Ağladım... Yılmaz Erdoğan |
Özdemir Asaf
Ne iyi olurdu, herkesin, ...Ben yalan söyleyebilirim, Ama sana değil... Bir, sen'i olsaydı.. Ne iyi. Şimdi herkesin bir sen'i var, Yalan söylediği. |
Bir selam verdim.. aynalara gülümseyip yüreğinde.. hissedebildi mi.. beklediğimi.. çağırdığımı.. sesimi duyabildi mi kulaklarında ulaşabildi mi.. fısıldamak istediklerim gel..derim ki dileğim gelirsin de kaçar gideriz kırlara. bak güneş ısıttı toprağı çiçekler isyan edip başkaldırdılar bayrak açtı yürekleri evrenin gelirdin de dağların tepelerinde birlikte haykırırdık hani yankı yapar ya.. ben sana seslenirdim yüreğimle yankısını duy diye yüreğinde ve arada bir soluklanırdım.. nefesim tükense de.. senden gelen sesin yankısı duyulana dek yüreğimde çığlık çığlığa haykırırdım adını bulutlara bakardık birlikte gökyüzünde.. sonra uzatıp ellerimi ellerinden tutardım ve kanatlanırdık tepeden bakar küçümserdik insanları.. kar beyaz bir buluttan bir başkasına atlardık ve minik şimşekler bırakırdık ardımızda.. ürkütmezdi varlığımız hiç kimseyi ve bir yağmur damlası olup birlikte yağardık.. bir çiçek bahçesine el ele yapraklarından süzülürdük bir gonca gülün yüreğine o gülde gül gibi olurduk birlikte hayat verir büyütürdük ve güpegündüz bir rüyayı paylaşırdık tüm sevecenliğiyle biz diyebilir miydik kim bilir adı sevgi çiçeği mi olurdu o gülün dost yüreğimi adını söylemek istemezdik belki de belki de adı hiç olmazdı rüyadaki bu masalın adsız birer kahramanı olurduk belki de sonra ipeksi bir elin işaret parmağı uzanırdı ve ben susardım aslında hep susardım. mühürlenirdi kelimeler tutuklu kalırdım kendi bedenimde ve gözlerimi yumardım sadece beklerdim beklerdim pamuk prens değildim ama rüyadan uyanmak için değil uykudan bir sevince uyanabilmek için beklerdim.. bir hayalim olsun isterdim uzanıp dizlerinde gece karanlığında kimsesiz bir gecenin yalnızlığında yıldızları seyredebilmeyi ve şarkılardan fal tutar gibi bu yıldız senin.. o yıldız benim.. sayardık belki de sabaha kadar kollarımız iki yandan kuşatır geceyi kucak, kucak toplardık yıldızları bir ucundan sen alır gelirdin dünyanın öteki ucundan ben toplardım onları bir samanyolunda kavuşurdu bizler gibi onlarda birbirlerine ellerimizle.. bir düş bu bir hayal gözlerimi yumuyorum.. uyanmak mı.. bir gün evet.. ben uyandığımda daha güzel bir dünyaya doğabilmek istiyorum hayalse hayal masalsa masal bir tek bunu biliyorum... seviyorum... |
Kimin..
Usanma.. Yorgun gecelerine Yorgan düşlerin Dudaklarını kanatırcasına Tutkulu öpüşlerin tuzu Kurutunca soylu gözlerini Alıp avuçlarına soysuz yüreğini ihanet edeceksin Karabasanlar bulut çalacak bebeksi uykularına Ve ulaşınca umarsız salt susuzluk limanına demirleyeceksin beynini yalnızlığın sonlu sularına |
Özlüyorum seni,
Yalansız bir özlem bu Dolansız, saf bir özlem. Yeni doğan bir çoçuğun Minicik elleri gibi Yumuşak ve mazlum bir özlem bu... ßæ |
ellerimi yüzüme sürdüm ellerim yüzümde geziyorum yagmurlar yagmazdi eskiden böyle günlerdir yüzümün islakligini yagmura yordum sen yoktun belki yagmur |
Bütün Zaman Ayarları WEZ +3 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 23:04 . |
Powered by vBulletin® Version 3.7.0
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.