|
Foruma girdikçe gelirm... :) Grçi drslerden dolayı pek giremiom ama girdikçe uğrarm... :D :D
|
tamam girdikçe uğra beklerim:)hemşerimi görmek banada iyi gelir:D
|
Özlüyorum seni.
Gücüm yetmiyor unutmaya Özlüyorum Elini tutmayi sesini duymayi Boynuna sarilip omuzunda aglamayi Nedensiz sevinçleri Hasret dolu sevgi dolu simsicak düslerimi Özlüyorum Gücüm yetmiyor unutmaya Seni aramazsam unuturum sanmistim Girmez sanmistim hayalin beynime Geceleri düslerimde Gündüz baktigim heryerde seni Özlüyorum.. Renkler gitmenle soldu Kirmizi kirmiziligini unuttu Mavi maviliginin farkinda degil Beyaz yanliz sen giydiginde güzelligini haykiriyormus Özlüyorum Bu özlem bu bekleyis hiç bitmiyecek Ruhumda sana açan eflatun renkli çiçekler solmayacak Olmasanda sensiz sensizligi yasatacagim Sensiz seninle olmayi basaracagim Sonun yaklastigini hissettigim gün Beyaz, bembeyaz mendilimi sallayarak Sensiz yasamin kahrediciligine veda ederek Seninle sonsuzluga kavusacagim.. |
Önce sana veda ediyorum,
Yaşamana izin vermediğim çocukluğum. Sonra sana elveda... İçi defter kalem kokan çantam. Elveda... Yürekten Amin dediğim dualarım. Elveda... Kabus nedir? Bilmeyen rüyalarım. Elveda... Hiç yaşamadığım gençlik anılarım. Elveda... Pembe renkli mutlu yarınlarım.. Elveda... Sonunu düşünmek zorunda olmadığım yaramazlıklarım. Elveda... Korku tanımayan küçük yüreğim. Elveda... Merhaba diyemediğim, ideallerim. Elveda... Değiştirmeme izin vermediğin Kaderim. Ve vedaların en acısı ona; Paylaşacak onca şey varken, Hepsini yarım bırakmak zorunda kalan CANIMA ma. Elveda hepinize,elveda... Çünkü; karşılaşmayacağız hiç ama hiç bir daha. |
ELVEDA Seninle biz, Aynı sigarada iki ayrı dudak iziyiz, Hani dün gece içtiğimiz., Senin rujun kalmış,o sigarada Benimse terim. Bilirsin sıkılınca yüzüm terler benim Ve şimdi bu odada kaldığım sürece, Ellerim şakaklarımda,yüzüm pencerede, Daha dün gözlerim kamaşırcasına baktığım güneş bile Bugün yerini bulutlara satmış, Birazdan ağlayacak gökyüzü halime… Gökyüzü ağlar,dışarıda sokaklar yıkanır, Bense içeride sevdam demlenir Koyarım gönlümün ateşlerine… Birben başaramadım,senin gibi olmayı, Bir ben başaramadım,başımı alıp gitmeyi, Ensemde hissetmeden,sevdanın soluğunu, Yollara düşüp,ayaklarıma acımaksızın Çekip gitmeyi… Bana yazılan üç satır aşktı, İki damla gözyaşı,bir tebessüm Ve birde tutulmayan sözünle, Bir çırpıda okuduğum hayatımdı… Biliyormusun hala atmadım Düngece içtiğimiz sigarayı, Daha nekadar saklarım bilmem ama Taşıyorken izlerimizi , Kıyamazdım,onu çöpe atmayı… Aynada yansımanı unutmuşmuşsun Ve odaya kokun sinmiş,senin, Sen gitmişsin ama, İliklerime kadar işlemişsin… Uzayan sakalım elimde, Çatık kaşlarım ve tütünden sararan parmaklarımla, Bu içtiğim üst üste beşinci sigara, Birkere çöktümüydü üstüme, Dağılmaz benim,kara bulutlar gibi efkarım, Yalnız benimimi vardı günahım? Birtek banamı zor gelirdi ayrılık? Ve dört duvar arasında,başımı vura vura, Yalnız benmi saklarım ağladığımı?... Dışarıda usul usul yağarken yağmur, Yüzüm pencerenin soğuk pervazında, Avuçlarımda senden kalan gözyaşlarım, Ve şuncacık umudumla,sabırımla beklerim., Yüzümde yaşanmışlığın soğuk gülüşü Bir yay gerilmiş içimde sanki, Tüm okları bana doğru, Sözüm geçmez hiçbir zaman kendime Ve hiçbir zaman kendim saramam yaralarımı Artık kendi gölgemi bile tanıyamaz oldum,, Var iken odada birkaç düşünce karaltısı Artık bu içime çektiğim son duman Benimle beraber sönen sigaradan O da tükendi benim gibi yanarak Şimdi onada elveda giderken, Ve banada., Ve sanada.., Kapımda ecel durmuş,bana gülerken… |
Gittin... Ben arkandan sadece baktım. Oysa söyleyecek o kadar çok şeyim vardı ki... ’’gidersen, iyiye dair ne varsa içimde yitireceğim hepsini. Gidersen, sönecek içimdeki ateş ve bir daha hiç kimse yakamayacak. Gidersen, karanlığa mahkum edeceksin günlerimi. O karanlıkta yolumu kaybedeceğim...’’ diyecektim sana. Konuşamadım... Gittin... gidişini görmemek için gözlerimi kapattım. Öğlesine acıdı ki içim, tutup koparsalardı kolumu, bacağımı bu kadar acı duymazdım. Acım yaş olup akmalıydı gözümden. Ağlayamadım... Gittin... gidişini önlemek için tutmalıydım ellerinden. Ellerim değilmiydi her dokunuşunda seni ürperten?! ürperirdin yine biliyorum. Bir kez dokunsam, bir kes tutsam ellerini, gitmek için biriktirdiğin bütün cesaretin kaybolurdu. Tutamadım... Gittin... bir yıkım gibiydi gidişin. Sen adım, adım uzaklaşırken benden çöküp kaldı bedenim olduğu yerde. Nice terk edişlere dayanan bu yürek bu kes yenilmişti. Bu kadar zayıf değildim ben, kalkmalıydım. Kalkamadım... Gittin... oysa ben geldiğin gün gideceğini biliyordum. Hazırdım gidişine. Kaçak zamanları yaşıyorduk. Zaman bitecek ve sen gidecektin. Bense gidişinin ertesi günü hayatıma kaldığım yerden devam edecektim. Edemedim... Başlayamadım... Gittin... bir şey söyledin mi giderken? ‘KAL’ dememi istedin mi? Son bir kez ‘ SENİ SEVİYORUM ’ dedin mi? ‘BEKLE BENİ DÖNECEĞİM’ dedin mi? Beynim öylesine uğulduyordu ki... Duyamadım... Gittin... Nereye gittiğin önemli değildi. Binlerce kilometre uzaklarda dahi olsan, iki metre ötemde de fark etmiyordu. Artık yoktun ve asıl bu düşünce beni felç ediyordu. Kurtulmalıydım senden, bu yokluğun duygusundan kurtulmalıydım. Kurtulamadım... Gittin... unutulanların arasına katılmalıydın. Anıları bir sandığa koyup hayatı bir yerinden yakalamalıydım. Bu aşk noktalanmalıydı, bu sevdadan vazgeçmeliydim. Yapamadım... Gittin... bir okyanusun ortasında, tek küreği kaybolmuş sandalda dev dalgalarla boğuşan bir denizciyim artık. Bil ki; Sevmekten vazgeçmedim seni, bil ki seninle birlikte sevdanıda taşıyacağım yüreğimde. Bil ki seni... unutamadım... |
Seni sevdiğimi kimseye söylemedim Saatlerce kaldırımlarda tur attığımı Şehrin üzerime çöktüğünü Koca şehrin yorganımda yattığını Seni sevdiğimi kimseye söylemedim Sabahlar bitirmedi gecelerimi Akşamlar getirmedi Doğmayan güneşim sendin Düşmeyen ateşim Şakaklarıma yağarcasına Güvendiğim dağlara kar yağdı Seni sevdiğimi kimseye söylemedim Kalabalıklara attım kendimi Kim, nereden bilecekmiş ki?! Seni sevdiğimi kimseye söylemedim Gölgeye sığmadım Gölgem sığmadı Gün gelir söylerim sandım Güneş doğmadı Rüyalarıma girseydin keşke Olmadı işte olmadı Seni sevdiğimi kimseye söylemedim İçin için ağladığımı görmediler Yalnızlık yorgunuydum Ne elimi tutan oldu Ne halime yanan Görmedim duymadım neler dediler Hiç biri senin yerini tutmadılar Senin gibi sevmediler Seni sevdiğimi kimseye söylemedim Mevsimlere yıllara inat Üstümden çığ gibi geçti zaman Çiçekler açtı, yapraklar döktü Göçmen kuşlar havalandı yüreğimde Bana mısın demedim Seni sevdiğimi kimseye söylemedim Dalıp gittim üçsüz bucaksız göklere Sanki ufuktan gelecekmişsin gibi Şişelere mektup koydum Dalgalardan dilek tuttum Bildin, bileceksin gibi Seni sevdiğimi kimseye söylemedim Var mıydın yok muydun bilmiyorum Bu ne biçim tutku Allah'ım Hani bir yürek yansa bir gemi dolusu yürek Yürek dayanmaz, dayansa Hani sevenleri korur Hani bir liman olurdun Seni sevdiğimi sana söylemedim Kimselere söylemedim seni sevdiğimi Şehri baştan başa dolaştım Yüreğimi baştan başa Dere tepe düz gittim Kendi kendime ağladım Ağladığımı kimseye söylemedim Kendimden sakladım seni sevdiğimi Rüzgara, buluta söyledim Yokluğunda yandım Sigara gibi Ateş kırkbir Yanık üç Duman oldum Duman oldun Benim oldun Dumanını ciğerime üfledim Seni sevdim işte Daha ne olsun Seni sevdim Seni sevdiğimi kimseye söylemedim |
merhaba sena nasılsın
|
slm sena ben geldim ya baya oldu uğramamşıştım, çok güzel şeyler eklemşn sayfan şiir bahçesine dönmüş.. :2:
|
hoş geldin tuğbacım iyiyim saol seni sormalı sen nasılsın?seni sayfamda görmek çok güzel geldiğin için tşkler..buyur bi çay içelim:caylar:
|
| Bütün Zaman Ayarları WEZ +3 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 22:50 . |
Powered by vBulletin® Version 3.7.0
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.