Van.GEN.TR Forum | Yerel Van Forumu - <<< gel demek yok artık gittin sen!!!>>>

Kalbi ağrır zaman zaman insanın, içine bir sıkıntı yerleşmiştir ki gitmez,gözler hep bir dalgın,hareketler hep bir anlamsızdır..Laf olsun diye yemekler yenir,laf olmasın diye buluşulur insanlarla...Boş,bomboştur ama insanın içi..O gidenle beraber alıp götürdüklerine yanasınız gelir.O,yüklediğiniz tüm anlamlarla ,önce hayatınızı,sonra kalbinizi dolduran o,yine o her şeyi sırtlanıp gitmiş,o garip boşlukla baş başa bırakmıştır şimdi sizi..Bomboş odalarla baş başa...

Zaman zaman ,gücünüz kalmadığında o anlamsız kalabalıklara karışmaya,kaçıverirsiniz ,artık bomboş olan o odaya..Yere çökmüş etrafa bakınırken buluverirsiniz kendinizi ki,o ,o andır,dolan gözleriniz görmez yapar her şeyi..Görmeyen gözlerin büyüsü bir başka güzeldir ki,boş odayı bıraktığınız gibi gösteriverir size..Sabır sandalyesi orda durmaktadır,keyif koltuğu hemen karşısında...Sohbet köşesi camın önündedir işte,kuşlarınız gelmiş sizi dinlemeye..Dinlenme minderleriniz yine ordadır ,yerde..Dünden kalmış şarap açacağınız sehpanın hemen üstünde..Abartırsınız hatta bile,kaynayan çayın sesini duyuverirsiniz içerde..

Hissettiğiniz güvendir,yaşadığınız deli sevgi,bulduğunuz mutluluk,gözünüz tutku,sözünüz söz,umduğunuz sonsuzluktur bu odada....

Aşkım dediğiniz,hayatım,sevgilim,huzurum,tutkum,bebeğim, kuşum,emeğim,nurum,
vanilyam,gözüm,yatağım,amacım,hayalim,sebebim..... ....dediğiniz her şey.....Bu odayı dolduran her şey....Duvarlarda artık sadece kokusu kalmış,ama asla aslını bulamayacağınıza emin olduğunuz onlar....Gitmiştir işte onunla,gözler artık sefil derya....

Yıkıldığınız yerde yitirdiğiniz tüm inançlarınızla,haykırırsınız içinizde ki çocuğa,saldırırcasına...
‘’Yabancılarla konuşma diye uyardım seni defalarca,güvenme onlara...Bakma gözlerine,aldanma...Hayatın içine karıştırmadım seni diye,tatlı masallarla uyuttum diye,gerçekle sahteyi ayırabilirim sanma...Yakıyorsun beni de seni her koruma çalışmamda..Şimdi canının yanmışlığında,dolanma ayaklarıma..!!Aklın başına gelene kadar,kapan bu odalara......!!’’

Koşarak çıkarsınız kapıdan..Bir daha girmemeye yeminler ederek,bu acıyı bir daha hissetmemeye içinizden sözler vererek...O oda,tüm anlamlarınızla dolup sonra boşalan o oda,içine çekmeden sizi rüyalarınızda,sonunuz olmadan hatta,kilit üzerine kilit astırır size kapısına o anda..