|
tutsak_07_
İnsanların verdiği hayat sevgidir. Niçin yalnız sana yazdığımı sorma, Niçin yalnız sana geldiğimi... Sana gelişim işte bundan. Sen aşkı anlatıyorsun, yaşatıyorsun bana. Çünkü yaşıyorsun. O sözlerin kalbinden geldiğini kalbime vuruşundan anlıyorum ben. Sözlerin değil beni sana bağlayan, O sözlerini manasına vurgunum. Niçin mi sen? Sen benden önce vardın, var oluşun bu yüzden. Ve sen benden sonrada varsın, sana tutunmam aşka ve varlığa duyduğum özlemden ... Sen benim sözlerimsin. Seni kalbime koyuşum bundan. Ve sen dostsun. Ruhuma sığınak ararken haykırmam hep bu yüzden... Ve sen dostsun, arkadaşsın. Sen içimi koruyan bir elbisesin. Ben ruhunun çıplaklığını örttüğün tenim. Sen de bunları yaşıyorsun ama saklıyorsun kendinden. Kalbinin sesini dinle bir an. Duyacak o zaman sevginin ve aşkın sesini. Bir liman aradığını ve bu limana sığınmak istediğini...... [Bu Adresi (link) Görme Yetkiniz Yok BEDAVA'ya Üye Ol Sitemizden Faydalan....] [Bu Adresi (link) Görme Yetkiniz Yok BEDAVA'ya Üye Ol Sitemizden Faydalan....] BEŞİK ten musalla TAŞ ına!!!!!! Bakıpta İbret Al Yere Düşen Yaprağa... Bir Zamanlar Oda Bakar İdi Yükseklerden Toprağa.. |
Kişisel Sayfan Hayırlı Olsun Tutsak_07_ ..
|
Teşekkürler;)
ßæ |
sayfan hayrlı olsun....
|
saol;)
ßæ |
belki bir gün
Bir yıldızdın gökyüzünde çok uzaktaydın ulaşılmazdın belki de duruyordun orada öylece parlıyordun sürekli beni seyrediyordun oradan. Seni izlemekten vazgeçemiyordum. Hayaller kurmaktan ve seni özlemekten başka bir şey yapamıyordum. Kıskanıyordum başka insanlarda sana bakar seni sahiplenirse diye. Korkarken bu korkuların ardındaki gerçekler bir öncekinden daha fazla can yakıcıydı. Sen bir yıldızdın ve yapabileceğin şeyler sınırlıydı. Sen bir yıldızsın gökyüzünde parlarsın ve bir gün kayıp düşersin bir yerlere, beni unutup gidersin diye üzülmeye daha büyük korkular ve daha büyük acılar çekmeye başladım. Ağlama nöbetlerim vardı artık hayallerim ilk günlerdeki gibi mutluluk üzerine değildi. Her şey için bir neden bahane bulabilirdim de kayıp gitmen için hiçbir bahane bulamazdım biliyordum. Seni bir başkasıyla paylaşmak fikri bile kaybetmekten daha iyi geliyordu. En azından orada olur görürüm beni izlediğini ve beni sevdiğini bilirim diye avuturdum kendimi. Günler geçiyordu ve ben yavaş yavaş tükeniyordum. Tüketiyordum kendimi sana bir şey olursa diye kayıp düşersen beni terk edip gidersen diye. Gökyüzünde göremedim seni kayıp gittin mi diye düşünmek sana bir şey olur korkusundan daha ağır geldi. İmkânsızdı belki ama olması gereken oydu dedim ve yeniden başlamayı denedim. Kendimce yollar buldum artık aramıyordum seni gökyüzünde. Umut etmekle yetiniyordum, daha az canımı acıtıyordu, daha az ağlıyordum. Bir gün gelir misin diye umut ediyordum. Hayallerimi daha az serbest bırakıyordum. Belki diyordum. Belki bir gün çıkar gelir ßæ |
Sayfan hayırlı olsun...biras bilgi sahibi olsaydık hakkında daha güsel olurdu sanki yinede sen bilirsin..:1:
|
Hayat nedir?
Kim yapar tanımını Kim öğretir aşk dolu güzel sözleri Kim başlattı kadın erkek arasındaki savaşı Nereden çıktı bu gözyaşı Ben nasıl oldum Annem neden beni dünyaya getirdi İnsanlar nereye gidiyor aceleyle Nedir bu koşuşturmaca Kim başlattı bu kelime oyununu Yaşamak nedir ki ölmek ne olsun Biz neyi öğrendik bizden neyi istediler Sevgi dediler aradılar tanımlayamadılar adına aşk dediler Aşkı bana öğretmediler sevgi vermediler bana Bilmiyorum nedir bu olanlar benden ne istediğini bilmiyorum Öğretmediklerini isteme benden zaman Dünyanın tek hâkimi olabilirsin Bana öğretmek zorundasın sevginin nasıl can yaktığını Ne denli derin yaralar açtığını Ağır kayıplar yarattığını ve bunların tedavisini Zaman ben tüm haklarımdan vazgeçtim al hepsi senin olsun Yalnızlığı öğret bana insanlarla nasıl başa çıkılır onu öğret bana Zaman sen iyisi sen beni bırak da işine bak ßæ |
Alıntı:
ßæ |
Yine Yanlızım
bir düğüm vardı, orada duruyordu. ağlamak istiyordum ama gözlerim izin vermiyordu. gece uzundu yanlızdım üşüyordum. bir ses duydum bakmak için kalktım. sokak lambasının ışığı pencereden içeriye giriyordu. birden yüzünü görür gibi oldum. gözümü açıp kapayıncaya dek kaybolmuştu yüzün. ağlıyordum. çok sonraları farkettim düğüm çözülmüştü. gizemliydin yaklaşmıyordun konuşmuyordun herkesden uzakta öylece izliyordun olanları. bağırıyorlardı ardından kalpsiz diyorlardı sense aldırmadan yoluna devam ediyordun. seni takip etmeye başladım nereye gittiğini ne yediğini neleri sevip neleri sevmediğini öğrendim. sana çok alışmıştım bağlanmıştım. yavaş yavaş çözüyordum seni farkında değildim. sen beni sevemezdin. süslü kelimeler kullanıyordun konuşurken, süslü insanlar eşlik ediyordu kelimelerine ve sana çok uzaktaydın ve öylece seyrediyordun sesini çıkarmıyordun seni sevmeme bense bilmiyordum senin beni sevmeyeceğini. sürekli o kayanın yanına gidiyordun. saatlerce kıpırtısız oturuyor ardından çekip gidiyordun. yorulmuştum. insanlardan, yanlızlığımdan ve yokluğumdan. seni bekliyordum gene o köşe başında tam saatiydi. gelmedin merakla bakındım etrafa ama yoktun. koştum bütün sokaklarda seni aradım yorulmuştum soluklanmalıydım birden o sahilde olduğumu farkettim. kayanın yanına gittim. bir kutu vardı üzerinde adım yazıyordu. öylece oturdum orda hiç kıpırtısız. korkuyordum hava soğumuştu, gece olmuştu. sabaha kadar oturdum o kayanın üzerinde. gün ağardı tüm cesaretimi toplayıp kutuyu açtım. renkli zarflar vardı içerisinde. zarfların her iki yanında da resimler vardı. resimlerin birinde sen diğerinde ben vardım. bir zarf vardı siyahtı ve yanında tek bir resim vardı. bütün zarfları tek tek açtım. birinde ''gelmelisin'' yazıyordu, diğerinde ''görmelisin'', bir diğerinde ''sevmelisin'' bir diğeri bir diğeri derken sıra siyah zarfa geldi. diğer zarflardan farklıydı. daha ağırdı sanki çok büyük bir yük taşıyordu. yanında bir resim vardı oda karanlıktı. zarfı açtım içi boştu. zarfı yerine yerleştirirken farkettim ağlıyordum. birden zarfın kapagındaki pırıltı dikkatimi çekti ''çok bekledim seni meleğim çok bekledim, özledim seni her gece sana sarıldımda uyudum, bekledim yanıma gelmeni gelmedin. gidiyorum artık bitti'' yazıyordu. rüzgar esti kutu yere düştü zarflar, notlar, resimler hepsi benden kaçtı. tutamadım hiçbirini. seni tutamadığım gibi gittiler. bense uzun gecelerde yine yanlızdım ve üşüyordum... ßæ |
Alıntı:
kocaelide hangi bölümdesin ..:D bide adını öğrenseydim yaw belki tanıorum..:D |
mühendis olcam bölüm kalsın şimdilik nede olsa değişecek;)
bi kamyon ismim war benim her ortamda başka bir isim ama okulda arkadaşlarım MUHAMMED derlerdi... ßæ |
Alıntı:
hmm teşekkür ederim bilgiler için...:) |
bne qeldim:caylar::caylar:çaylarla...;)
|
Alıntı:
ßæ |
h.g benim çay biraz açık olmşsanki:) yinede saol... dur poğaça getireyim:D
ßæ |
hmm yok yaw demli olmalı ama yeniliyim çayları
|
ellerine sağlık:)
ßæ |
Gülemiyorum artık. En iyi yapabildiğim şeyi kaybettim aslında önce seni ve senle birlikte her şeyimi kaybettim. Yanımda yoksun…
Olsan sarılırdım sana sıkı sıkı. Bırakmazdım, sıkılır, bağırır çağırırdın ama ben biraz daha fazla sarılırdım sana. Biliyorum benden bağımsızdın. Hiç sahip olamadım sana. Olmakta istemdim aslında, çünkü hep yanımda olacaktın… Ya da ben öyle sanmıştım… Sana ilk satırlarımı yazdığımda, yine mum ışığı vardı odamda. Soğuk, beyaz bir defterin her şeyi hayale dönüştüren sayfalarında ilk kez seni yaşamıştım… Şimdi uzun yağmurların ardından yine mum ışığıyla dolu odamda, yine ve hala sana yazıyorum… Çünkü ben her hayal kırıklığım, her duvara çarpışımda sonra hala sana dönüyorum… Ne kadar zamandır böyleyim, ne kadar zamandır en yakın dostum özlem hatırlamıyorum. Sanki zaman durdu… Evet, özlüyorum ve özlemeyi de seviyorum. Çünkü özlemin içinde aşkım, mutluluğum umutlarım var. Gidenlerin ardından ağıt yakmayı öğreneli çok uzun zaman oldu ama sen BAMBAŞKAYDIN… Seni birine anlatmaya kalksam sözcükler yetmiyor, kelimeler acizleşiyor… Neye benzetsem hep bir yanın eksik kalıyor… Uzun zaman oldu içimdeki mavilerin donalı. Kendim seçtim sevdayı tek başıma yaşamayı. Yalnızlığımın sorumluluğunu taşıyacak kadar da yürekli olduğumu düşünür ve söylerim herkese gururla… Geceler sancı olur işlerdi içime ama yüreğimde yaşattığım sevdamı düşündükçe, içime yayılan sıcaklık alıp götürürdü tüm sancılarımı… Yaşanmıyor sensiz buralarda. Anılar gelip batıyor şah damarıma… Gözlerimden yaş süzülüyor dudaklarıma… Katili oluyorum gecelerimin her yakamozda bir ayı kalaylıyorum bir denizi savunuyorum rüzgarlara vuslat dilekçemi… YAŞANMIYOR HASRETİNLE BÖYLE BİR BAŞIMA… Sensiz yaşayamayacağımı anla artık gözlerimden bu düşünceleri al artık ne olur… Hayallerim sönük yaşmaya çalışırken ben… Sen nerelerdesin… Uzun zaman oldu dokunmayalı sana… Dursun zaman konuşmayalım kimse görmesin yalan gözler, sussun bütün insanlar SADECE… SADECE sen konuş… Seni seviyorum de… Yeniden yeşersin yeniden can bulsun dünyam hadi… Yüreğimden can kopartılıyor sanki… Lütfen tut ellerimden artık… Yoruldum çok… Ne olur inan bana seni ölümüne sevmişim… Sensizlik öyle acı veriyor ki bana dalıp dalıp gidiyorum bak uzaklara kalbim derinden sızlıyor ağrıyor işte… ßæ |
hmm qüzeLmşş... çayını doldurayım mı?
|
dur sana soğuk bi ayran ısmarlayayım:)
beğenmene sevindim;) ßæ |
saoL bak msj nı deqerlendirdim rep puanını 55 oldu;) bu kadar anlıom bne;)
|
bende rep wercem ama olmuyor bende:(
ßæ |
GİT.......... ME Gitmelisin... Yüzünü bir daha dönmeden gitmelisin... Ardına ve arkanda bıraktığın bana bir daha dönmemek üzere gitmelisin.... Bu güne kadar seni görmediğim bir gün olmamıştı... Her gördüğüm an daha çok özlüyordum seni... her gördüğümde içime biraz daha işliyordun... sensiz nefes alamayacağımı düşünüyordum... görüşemediğimiz iş saatlerimizde sesinle avunuyordum.. sesinle dolduruyordum içimde ki boşluğunu... sesin kulağımda, varlığın içimdeydi... Bir günü bir güne ekliyordum... Aşka aşık olmaktan vazgeçmiş, direkt sana aşık olmuştum... seni bir bütün olarak sevmeyi öğrenmiştim... içimde ki senden farklı yönlerini gördüğümde şaşırıyor ama hiçbir zaman vazgeçmiyordum seni sevmekten... artık sevgi ötesi bir durumdu varlığımda ki varlığın... Ben, ben olmaktan çıkmıştım... Ben, sen olarak yaşamaya başlamıştım... Bir beklenti taşımıyordum sana karşı... Bu güne kadar hep yalnızdım... yalnızlığıma dokunulmasını, kanımda dolaşan özgürlüğümün kısıtlanmasını düşünemezdim... Fakat, yanımda olan senle yalnızlığım dağılmaya başlamıştı... çevreme ördüğüm duvar gittikçe yıkılıyordu... Korkmam gerekirdi ama keyif alıyordum... Yeni bir ben buluyordum karşımda... Bir beklenti istemediğini fark ettiğim anda şaşkına döndüm... Korkmuştun... Kaçmak istiyordun... Yaşantında gittikçe şekillenen ve gittikçe sevdiğin benden korkmuştun... Beni daha fazla sevmekten korkmuştun... Benim sevgimin sorumluluğunu taşımaktan korkmuştun... Beni taşıyamamaktan korkmuştun... Aramıza bir mesafe girdi, korkularımızın açığa çıkmasıyla... Artık görüşmez olmuştuk... Kavgalarımız çıkmaya başladı... Beraber yapamıyorduk ama ayrı iken hiç olmuyordu... Bir müddet ayrı kalmak istiyorduk... Canhıraş yürek bağırtıları ile teslim oluyorduk tekrar birbirimize... Sevgi yüreğimde, sensizliğe teslim olmuştum... Beklediğim seni, sana teslim etme zamanı idi... Yüreğimde ki acıya rağmen sana seslendim... “GİT”, dedim... susma hakkını kullandığını söyledin... ancak, alamıyordum sevgiyi... veremiyordum sevgimi... sevgimiz donmuş ve kalıp şeklinde bekler gibiydi... ve biz yenilmiştik... “GİT”, dedim... Kanayan yüreğimde ki yara daha da açıldı... “GİT “, dedim... gitmeni hiç istemedim... gitmeyi hiç istemedim... “GİT”, dedim... “ME” ‘yi ekleyemedim... “GİT............. ME” ßæ |
hmm sanırım belli bi rep sewiyesi flan qerekio:S
|
seviyem yetmiyor demek:) tutsak uçar;)
ßæ |
!!!_Ey Sevg!L!_!!!
EY SEVGİLİ Senin kalbinden sürgün oldum ilkin Bütün sürgünlüklerim bir bak1ma bu sürgünün bir süregi Bütün törenlerin sölenlerin ayinlerin yortularin disinda Sana geldim ayaklarina kapanmaya geldim Af dilemeye geldim affa layikolmasam da Uzatma dünya sürgünümü benim Aşkın bu en onulmazından koparıp Bir tuz bulutu gibi Savuran yüregime Ah uzatma dünya sürgünümü benim Nice yoruldugum ayakabilarimdan degil Ayaklarimdan belli Lambalar egri Aynalar akrep melegi Zaman çarpilmis atin son hayali Ev miras degil mirasin hayaleti Ey gönlümün dogurdugu Büyüttügü emzirdigi Kus tüyünden Ve kus südünden Geceler ve gündüzlerde Insanliga anit gibi yükselttigi Sevgili En sevgili Ey sevgili Uzatma dünya sürgünüm benim Bütün siirlerde söyledigim sensin Suna dedimse sen Leyla dedimse sensin Seni saklamak için görüntülerinden faydalandim Salome'nin Belkis'in Bosunaydi saklamaya çalismam öylesine asikarsin bellisin Kuslar uçar senin gönlünü taklit için Ellerinden devsirir bahar çiçeklerini Deniz gözlerinden alir sonsuzlugun haberini Ey gönüllerin en yumusagi en derini Sevgili En sevgili Ey sevgili Uzatma dünya sürgünümü benim Yillar geçti sapan ölümsüz iz birakti toprakta Yildizlara uzaniphep seni sordum gece yarilarinda Çati katlarinda bodrum katlarinda Gölgendi gecemi aydinlatan essiz lamba Hep Kanlica'da Emirgan'da Kandilli'nin kursuni safaklarinda Seninle söylesip durdum bir ömrün baharinda yazinda simdi onun birdenbire gelen sonbaharinda Sana geldim ayaklarina kapanmaya geldim Af dilemeye geldim affa layik olmasam da Ey çagdas Kudüs (Meryem) Ey sirrini gönlünde tasiyan Misir (Züleyha) Ey ipeklere yumusaklik bagislayan merhametin kalbi Sevgili En sevgili Ey sevgili Uzatma dünya sürgünümü benim Daglarin yikilisini gördüm bir Venüs bardaginda Köle gibi satildim pazarlar pazarinda Günesin sarardigini gördüm Konstantin duvarinda Senin hayallerinle yandim düslerin civarinda Gölgendi yansiyip duran bengisu pinarinda Ölüm düsüncesinin beni sardigi su anda Verilmemis hesaplarin korkusuyla Sana geldim ayaklarina kapanmaya geldim Af dilemeye geldim affa layik olmasam da Sevgili En sevgili Ey sevgili Uzatma dünya sürgünüm benim Ülkendeki kuslardan ne haber vardir Mezarlardan bile yükselen bir bahar vardir Ask celladindan ne çikar madem ki yar vardir Yoktanda vardan da ötede bir Var vardir Hep suç bende degil beni yakip yikan bir nazar vardir O sarkiya özenip söylenecek misralar vardir Sakin kader deme kaderin üstünde bir kader vardir Ne yapsalar bos göklerden gelen bir karar vardir Gün batsa ne olur geceyi onaran bir mimar vardir Yanmissam külümden yapilan bir hisar vardir Yenilgi yenilgi büyüyen bir zafer vardir Sirlarin sirrina ermek için sende anahtar vardir Gögsünde sürgününü geri çagiran bir damar vardir Senden umut kesmem kalbinde merhamet adli bir çinar vardir Sevgili En sevgili Ey sevgili Sezai KARAKOÇ |
tek kelime ile süperrrr;)
ßæ |
beqenmene sewindim bu da benm sana hediyem olsun;)
|
[Bu Adresi (link) Görme Yetkiniz Yok BEDAVA'ya Üye Ol Sitemizden Faydalan....]
umarım beğenirsin;) ßæ |
Kişisel sayfan hayırlı olsun sevgili tutsak_07.
|
teşşkler herzaman beklerim
ßæ |
sevgili(m)
[Bu Adresi (link) Görme Yetkiniz Yok BEDAVA'ya Üye Ol Sitemizden Faydalan....] ''Gece Ve Sen Yine Yoksun Sevgili(m)...'' Parmaklarımın Ucunda Daha Fazla Yıllandırmaya Saklı Zam(an)lardan Vazgeçip,İki Küçük Çocuğun ''Sabırsız'' Ve ''Şımarık'' Nidalarında Açtığımız,O Çok Sevdiğim Sözcüklerinle Seslendiğin ''Nar Rengi'' Şarab(ımız)dan,Sebepsiz Dokunuşlarımla Eskittiğim Kadehime Dökülen Bir Kaç ''Nar Tanesi Rengi''nde Damla Var... Yitirilmişliğimize Feryad Figan İsyan Etmiş Dudaklarımın Ucunda Bir Senin Adını,Bir De ''Nar Rengi'' Şarabı Yudumluyorum... Duvarlarda Sebepsizce Kıpırdayan Gölgeler İlişiyor Gözlerime...''Ellerinden Tutsam,Ellerimden Tutsan'' Yakalayacakmışız Gibi Yakınımda,Ardımızda Bıraktığımız ''Sevda'' Silüetinin Yıpranmış Keskin Nef(es)i... Apansız Bir Yokoluşa Sürgün Ettiğimiz Vazgeçilmiş Yazgılarımız... O İsmini Bir Türlü Hatırlamaktan Kaçıp Gidemediğim ''An'' Ve Sana Sahip Çıkan ''Sen''sizlikten Başka Hiçbirşeyim Yok Arta Kalan... ''Arta Kalan''... Ne Tuhaf,İki Kelimenin Bir Aşk'a Bu Kadar Uzakta Seslenen Sedasına Şahit Yaşamak...Ne Tuhaf,''Sen''sizlikten ''Arta Kalmak''... Sokağımda Saatler ''Gece''yi Nöbet Tutuyor... ''Gece'',''Sen''sizliği Her Bir Adımda Takip Eden,''Ses''sizliğe Boylu Boyunca Uzanan Bir Gölge Gibi... Yağmurlarda İdama Hüküm Giymiş,Her An Yokolup Gidecek Sırılsıklam Bir Yıldız Gibi...Öylesine Karanlık Ve Öylesine Yalnız Ki... Penceremde Damlaları Sayıyor Sessizliği Bir Kurşun Renginde Delip Geçen ''Sensizlik''... Sanki Hiç Dinmeyecek Bir Dua Gibi...Tüm Işıkları(m)ı,Hırçınca Ve Pervasızca Söndüren Bir Rüzgar Gibi... ''Zaman'' Kılığında Aşk'a Dair Tüm ''Kalıntılarımı'' Bile Öldürmenin Peşinde Olan Azılı Bir Katil Gibi... Kimsesizliğin Ilık Yaşlarından İnşa Ettiğim Ve Her Bir Yaş'La ''Nar Rengi''ne Boyadığım,Terk-i Diyarlarda ''Sen''sizliği Varımdan Ve Yoğumdan Daha Çok Arşınladım Sevgili(m)... Her Bir Köşe Başında Ve Binbir Parçada ''Sırılsıklam'' Varımdan Ve Yoğumdan Daha Çok Bekledim... Bir Sokak Lambasından Süzülen Işık Huzmesinde Nef(es) Alan Her Heceyi ''Sen'' Bildim...Ama ''Hiçbiri'' Bir ''Sen'' Değildin... Yitirilip Gitmişliğimize Dahi Göz Koyan ''Yapraklar'' Vardı Oradan Oraya ''Çekip Giderken'' Birer Birer Eksilen... Ucundan Ve Bucağından...Yapraklar ''Sen''sizliği Sırtlamıştı Sevgili(m)...Ve Ağır Geliyordu Her Birine Bu Şehrin Hazan ''Son''Ları...Baharın Terkedilişi Yaşamakları... ''Sonbahar''...Yüreğime Her Bir Metre Karesini Kazıdığım ''Ayazlar''... Tükeniyorum Sevdiğim...Sol Cepkenimin Altından Uçup Gidiyor...Bir Son'a El Veren Girdabın İçinde Teker Teker Dönüyor Ve Boğuluyor Seslerim... Dalıp Gidiyor Gözlerim,Kulaklarımda Defalarca Demlenen Bir Şarkının O En Çok Sevdiğim Nakaratlarına : ßæ |
u-m-u-r-u-m-d-a-s-ı-n
Kelimeler, göze değer. Ama içindeki manalar; en gizli, en ince, en ulaşılmaz yerine tesir eder insanın… En dokunulmazına ulaşmış biri, işte bu yüzden sanki en yakının olur, onu hiç görmesen bile… Onu, bunun için seversin… Yine bunun için, söyleyen de sever; sözünü verdiği, yani kendinden manalar akıttığı kişiyi… Sanki bir annenin, sütünü verdiği yavrusu gibi! Fakat diliyle değil, kalbinden söyleyen… İşte sen, böyle bir özel’sin benim için… Biliyorum senin için özel de olduğumu ve zaten sözüme bunun için kulağını açtığını biliyorum… Sen de artık; yarının daha güzel olacağını, biliyorsun… Seni affedeceğim hiçbir şey olmadığını; çünkü bana karşı yapabileceğin her şeyi, henüz sen yapmadan affetmiş olduğumu biliyorsun! Öylesine, rahatsın… Ve zaten rahat ol; çünkü dün nasılsam sana, yarın da aynı olurum… On sene evvel ne kadar yakınsam, on sene sonra da aynı mesafede dururum… Geçecek bütün sıkıntılar, buna çok inan… Canımsın… Üzülmeni istemiyorum. Ama her şey tecrübe; demek ki lazımmış bu sıkıntılar: Dişler birleşip kederle kenetlenince; eller birleşip parmaklar kenetleniyor… Nihayeti güzel olsun inşallah… Son söz, mü? Her zaman, u-m-u-r-u-m-d-a-s-ı-n… Çünkü sen, çok kıymetlisin! Bir de şunu bil ki benim güzel bebeğim; Bebekler ne verirsen onu alır, onu emer, onu yutar ve onunla doyar… Bedenleri senin seçtiğin gıdalarla beslenir ve ruhları, bedenlerinin beslendiği gıdaların seçimine göre inkişaf eder… Anne melek, bebek melek, erkek melek olmaz, öyle denmez; çünkü meleklerin cinsiyeti olmaz!.. Bebeklere, günah işlemedikleri için; iyilik yapanlara, işlerinde hayır olduğu için; söz dinleyenlere, itiraza tevessül etmedikleri için “meleğim” denir… Bitkilerin öz suyu vardır; Kurtlar, böcekler kökünü yer, arılar balını alır, ayılar ise basıp çiğner! Sen tatlısın, ballısın; Ağlasan şerbet sızar! Onun için sakın başkasına ağlama; bana söyle, bana anlat, bana dinlet, bana ağla! Çünkü benim canımsın… ßæ |
04/07/08
|
isimsiz kahraman
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı Gözlerini tavana dikip Düşündüğün oldu mu bütün gece Ve bütün bir gün Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç Gelmeyince Seni aramayınca Ölesiye ağladın mı Sonra çekilip en koyusuna yalnızlıkların Ona ait ne varsa Bir bir hatırladın mı Sen günden güne erimeyi bilir misin Dev bir ağacın vakarı içinde ölmeyi Bir teselli aramayı Issız parklarda, tenha sokaklarda Ve bütün bir şehir uyurken uzaklarda Deli divane yollara düşüp Yaşlanmış bir köpek gibi Eskimiş bir gömlek gibi Atılmışlığını hissettiğin oldu mu Sevmekten Günler geceler boyunca yürümekten Elin ayağın yoruldu mu Sen yalnızlığın acısını bilir misin Unutulmak bir hançer gibi saplandı mı sırtına İçinde kıskançlığın zehirli çiçekleri açtı mı Bütün gururunu çiğneyip Sevdiğinin geçtiği yollarda Bastığı toprakları eğilip öptün mü Sen çaresizlik nedir bilir misin Sen yokluk nedir gördün mü Yanan başını Duvarlara vurup parçalamak geldi mi içinden Sen her gün bin defa öldün mü Böyleyim diye ayıplama beni Bir gün kendimi Sonsuzluğun koynuna bırakırsam Yaralı ve yenik bir asker gibi Darılma Unutma ki Her seven isimsiz bir kahramandır Unutma ki İnsan; sevebildiği kadar insandır. ßæ |
05/07/08
Dizlerimin Bagini Çözen Sen Degilsin, Sakin Yanlis Anlama
Beni Ask Seninle Vurdu. Sakin Acizligime Bakip da Kendine Pay Çikarma, Ask Acizligimi Seninle buldu. Beni Eli Kolu Bagli Sürünür Halde Sen degil, Ask Çaresiz koydu.” Ne yasanilasi duyguymussun ki ask sen öyle, Bir anda ruhum felç oldu. Ve beni tek bir kisiye odakladin. Acaba gerçektende hak ediyor muydu ki ask, o bu kadar yogun sevgiyi. Acaba gerçekten de abarttigim kadar güzel miydi gözleri, Gözlerinin derinligindeki anlam, abarttigim kadar özel miydi? Elleri gerçekten de o kadar narin miydi? Ya saçlari, daha dokunamadigim, koklayamadigim saçlari Ruhumu felç edecek kadar yumusak oldugunu düsündügüm saçlari Söyle ask simdi, o beni, benim bu yüce sevgimi hak ediyor muydu? Ufkuma sigdiramadigim endami ask, yoksa tümü ile senin eserin miydi? Yoksa sen mi abarttin ey ask, onu bana takdim ederken, sunarken. Söyle sen mi istedin böyle olmasini, onu bana mâl ederken. ßæ |
07/07/08
SuSaRaK ... Gunes altinda soylenmedik soz yokmus. Bu yuzden geceleri soyluyorum sevdigimi. Ne gece ne gunduz yokmus soylenmemis soz. Bende soylenmisleri soyluyorum yeni bicimde. Hic bir bicim kalmamis dunyada denenmedik. Bende susuyorum sevgimi saklayip icimde. Duyuyorsun degilmi suskunlugumu nasil haykiriyor. Susarak sevgisini ilan eden cok var sevgilim. Ama bir baska seven yok benim sustugum bicimde... ßæ |
10/07/08
Küçük kız ve Sonsuzluk Birküçük kız vardı hayalimi süsleyen.Hergün gelirdi yanıma ve gülümserdi usulca.Bu gece yine geldi yine oturdu karşıma ve yine boynunu büktü bana.Ne kadar soru sorsamda cvp vermez susar ve öylece bakardı yorgun bedenime acırcasına.Artık sabrım kalmamıştı kimdi bu kız nerden geliyordu bilmiyordum.Hep sorular yanıtsız kalıyordu.yine geldi o küçük kız ama bu sefer sandalyeye oturmadı.Yanıma geldi ve çekiştirmeye başladı eskimiş kıyafetlerimi.nedense çok korkuyordum.Titremeye başlamıştım.Artık soru soracak gücüm bile kalmamıştı.Öylece bakıyor olanlardan anlam çıkarmaya çalışıyordum.En sonunda küçük kız seslendi "Gelll!!!"Korkmuştum birden.Yüzümde bir şaşkınlık ifadesi kalbimde korku vardı.Küçük kız ilk defa konuşuyordu.Yine sorular tırmalıyordu yorgun düşmüş beynimi.Kız tekrar seslendi"Gelll!!!"Gitmek istemiyordum.Ama gitmek zorunda olduğumu hissediyor ve ilerlemeye başlıyordum.Beni çeken bir kuvvet vardıı.Sanki sonsuzluğa doğru gidiyordu bedenim.Küçük kıza yaklaştım.Küçük kız ellerimden tutup kapıya götürdü.Kapıya geldiğimizde tekrar konuştu"Dur bekle!!"Korkum daha fazla artmıştı.Ardından yavaşça kapı açıldı.Bembeyaz bir ışık gözlerimi yakarcasına bana doğru tutuluyordu.Yavaş yavaş yürümeye başladık.Küçük kız elimi bırakmıştı.etrafı göremiyordum ışığın parlaklığından.Ardından ışık şiddeti biraz hafifledi.Arkama baktığımda ne küçük kız vardı nede kapı.Sadece bir ses beni ışığa çağırıyordu.yavaş yavaş ışığa doğru gittim.Işığa gelmiştim ve işte orda son buldu herşey.Yaşadıklarım,yaşattıklarım herşey gözümün önünden acı verircesine geçti.Bitmişti artık o çile dolu hayatım son bulmuştu herşey.Ardından ben ve yaşadıklarım uçup gitti sonsuzluğa... ßæ |
13/07/08
[Bu Adresi (link) Görme Yetkiniz Yok BEDAVA'ya Üye Ol Sitemizden Faydalan....]
YüreĞime YaĞmurlar YaĞıyor... Kocaman bir sessizlikti yaşamlarımız, çoğu zaman kimse birbirinin sesini duymadı, aslında duyuyor dediklerimiz bile çok uzaktaydı... Ben, bir tek sana sesleniyorum tüm gücümle ve şimdi duymanı istiyorum ne olur dur dinle.. Kaç mevsim sığar bir ömre yada bir ömür kaç mevsimliktir.? Sen, yaşadığım en güzel dört mevsim, yüreğime ekip, göz yaşlarımla beslediğim en büyük sevdasın. Bazen kilometrelerce uzak, bazen aldığım nefes kadar yakınsın... Uzak diyarlardan gelen sesinin merhabasıyla gelir konar yüreğime yaz mevsimi... Engin denizlerin ortasında, yunuslarla yarışır, deniz kızlarıyla dertleşir bulurum kendimi. Korkutmaz suların rengi ve derinliği, tıpkı sana duyduğum sevgi gibi.. Nice bir zaman sonra, dans ettiğim beyaz köpüklü dalgalar, bilmediğim bir çölün kızgın kumlarına bırakır beni.. Kervanlarla yolculuk ederken bulurum kendimi.. Sen uçsuz bucaksız çöllerin ateş’ den prensesi ben gölgene ve sana muhtaç bir kum tanesi.... Bir an, bir çan sesi getirir kendime beni... Kurduğum hayal sona erer, gerçeğe dönüşür duygular, sen yoksun , yaşadığım hayal kırıklığıyla, hüzün yine kapımı çalar... Gözlerimde dolu misali birikir yaşlar ve sen bilmezsin, Yüreğime yağmurlar yağar... Yağan yağmurlarla gelen sonbaharda , daracık bir patika yolunda yürür bulurum kendimi.. Ağaçlar yapraksız kalmış yine, sensiz ben gibi.. Üzerine basmaya kıyamadığım sarı, kırmızı yaprakların sesleri, alır götürür geçmiş zamanlara beni... Yeşile bürünmüş dallar, dudağına kondurduğum buseler, heyecanla eline tutuşturduğum gül goncaları gelir aklıma... Düşen bir dal parçasıyla boğazımda düğümlenir tarifsiz duygular ve gözlerimde birikir yaşlar , Yüreğime yeniden yağmurlar yağar... Eteklerine kardelenler serpilmiş beyaz gelinliğiyle, dört başı mağrur gelinlere benzeyen bir dağın zirvesindeyim şimdi.. Bir dağ başı yalnızlığı yaşıyor yüreğim... Dağ başı yalnızlığı ölümden beter. Yumruklarımı sıkıyor, avazım çıktığı kadar bağırıyorum.. "SENİ ÇOK SEVİYORUM" Sesimin yankısıyla çığlar düşüyor eteklerime… Yollarımda karlar, yollarımda kara yazım var. Gel desem, gelemezsin…. Gel desen ayaklarımda buzdan prangalar…. Gözlerime hapsettiğim yaşlar, Ve yüreğime yeniden yağmurlar yağar... Tüm cömertliğiyle gelen bahar.. çağıldayan dereler, el ele dolaşan sevgililer, bir yanda uçurtma kuyruğuna asılı kalmış çocuk sesleri. Taze bahar çiçekleri, çiğ taneleri, başımda eser kavak yelleri ve dilimde uzak diyarların sevda türküleri… Mevsimler geliyor ve geçiyor hayatımdan… Bir yarım hep eksik..Bir yanım hep sensiz kalıyor… Görmüyorsun..! Duymuyorsun..! Yüreğime yağmurlar yağıyor… Yağmurlar yüreğime ağlıyor..... SEN, BİLMİYORSUN.. ßæ |
| Bütün Zaman Ayarları WEZ +3 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 12:12 . |
Powered by vBulletin® Version 3.7.0
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.