Anneme Mektup (necip Fazil)
 

Ben bu gurbete ile düstüm düseli,
Her gün biraz daha süzülmekteyim.
Her gece, içinde mermer döseli,
Bir soguk yatakta büzülmekteyim.


Böylece bir lâhza kaldigim zaman,
Geceyi koynuma aldigim zaman,
Gözlerim kapanip daldigim zaman,
Yeniden yollara düzülmekteyim.


Son günüm yaklasti görünesiye,
Kalmadi bir adim yol ileriye;
Yüzünü görmeden ölürsem diye,
Üzülmekteyim ben, üzülmekteyim