gitme desem;
kalır mısın?
benden
gitme.
şehrin tüm ışıklarını
yakıp söndürme
içimde.
gerekli olduğun için degil;
sevdiğim için kal.
özleyeceğim için değil;
özlediğim için kal.


okuma bunu...
aşkdan söz ediyor bu şiir.
sözcüklerin en tehlikelisinden.
yalnızlıktan söz ediyor.
okuma bunları...
kimsesizlikten söz ediyor bu şiir.
karanlıktan.
ansızın çıkacak gibi durma içimde
şaşırtma beni.

okuma bunu...
sensizlikden söz ediyor bu şiir...
okuma bunu...
senden söz ediyor bu şiir...
içimdeki karanlıktan ansızın geçip giden senden
söz ediyor bu şiir...
korkularımdan söz ediyor.
okuma beni.
sen beni okudukca.
gelmeyen mektuplardan
söz ediyor...
içimdeki senle karşılaşınca
neden şaşkınım...
sana söylemeden kaç söz sildim
yaşamımdan bilmiyorum
bir sevdaya kaç şiir sığar..
okuma bunları
bunlar benden söz ediyor...
eksikliğimden
hep bir yanımın kırık oluşundan
söz ediyor...
sen beni gördükçe
ben karşındaki;
ben gözlerine bakarkenki çaresizliğimden utanıyorum.
arada
gözlerini kapa.
kapa ki
bir anda olsa
silineyim yaşamımdan...
biten şarkılardan söz ediyorum sana
sedefli dakikalardan
meydan saatlerinin sesinden
geçmeyen yazlardan
susma.
devrik cümlelerin yalnızlığı gibi
bırakma beni.
sen benim,
dilimin ucunda.
söyleyemediğim
sözcüğümsün.
en sevdiğim sözcüğü
tekrarlamaksın içimde..
tüm sözlerimi
rehine bıraktım
görebilmek için seni..
içimin kalabalığısın
içime
göçmen kuşlar gibi konuyorsun
bir yanın tetikte..
kendimi
zamana rehinliyorum
aklımdan geçip gitme..
utanıpda insanlardan
gizli ağlamalrımsın.....