Geçiyorum karanlığın içinden...
Gözlerim nemli, yüreğim buruk...
Gözün görmediğini gönlün gördüğü saatteyim...
Bir 'ahhhh' çekiyorum derinden...
Milyonların içinde bir ben varım bir de karanlık...
Aile, akraba, dost hepsinden ayrı yapayalnız...
Doğru olduğundan yalnız...


Geçiyorum karanlığın içinden....
Gözlerim nemli, yüreğim buruk....
Yalanın saltanat sahibi, yalancını padişah olduğu devirdeyim...
Zordur yaşamak doğrularla...
Karanlık gece anlıyor bir tek beni...
Sanki tek dinleyen 0...
Tek bekleyen 0...


Geçiyorum karanlığın içinden....
Gözlerim nemli, yüreğim buruk....
Doğrunun tefe konduğu, eğrinin efe yapıldığı devirdeyim...
Arşınlıyorum sokakları yeniden tanırcasına herşeyden uzak yapayalnız...
Siliyorum akan yaşları yorgun ellerimle...

Herşey düzeliyorda...
Yüreğime söz geçiremiyorum...

Geçiyorum karanlığın içinden....
Gözlerim nemli, yüreğim buruk....
Doğrunun dokuz köyden kovulduğu, eğrinin hükümdar olduğu zamandayım...
Zaman bile bana düşman...
Koşaradım kaçmakta...
Anlatıyorum karanlığa derdimi....
Zaten bir tek o anlıyor beni bir de sağır dilsiz satırlar...