isyan yürek ister
 

kolay değil
zor da değil
ne şehirdeyim nede yeryüzü bana yakın
dokuna bildiğim her şey
ama her şey sensin san ki
ne denli güçlü eserse rüzgar
o denli kök salarım toprağa
tutunur gitmek istemem

acıları biz
sevdaları herkes çeksin
şehirler mutlu olsun diye yaratılmadı mı dağlar
koşup sığındığımızda
saklandığımızda
mutlu olsun şehirler diye....
gitmek mi?
her şey yeryüzü HEPİMİZİN...

görebildiğin en uzaktayım
duyabildiğin ses kadar yakın
bir o kadar yabancı
bir o kadar da yerliyim yalnızlığa
sen var ya
yani sen
içimdeki sen
bir ses versen...

şimdiki zamandayım
sevsen yanımda olur, beni anlardın
birlikte götürdüğün tüm umutlarımda
ölümü bıraktın bana
binlerce kez yaşam vardı oysa
her canlı bir dünyaydı evremde
bense korkulardayım..

hareket etmeyen, zincirlerinin farkına varamaz
ah bu esaret
beni sana
seni vatana bağlayan
bir lokma ekmek üzerine ki yeminlerim
seni sevdim ben.

o gün bugündür iflah olmaz aşk
dile sonsuzlukları getireyim
dile tüm umutları bir dua gibi
seller, yağmurlar gibi okuyayım.
sana sevgimden başka ne diyeyim?

bir çocuk sesidir isyan
yeni insana gebe ülkemde
bir bağırıştır
çığlıktır
yeniden yaratmak için yaşamı
köhnemiş ve loş bir yüzyıl yalnızlığındandır
yalvarış ve yakarışlarımız.
ama çocuk ağlamakları İSYAN sesleridir.
duysun diye dünya...