Ne zaman gelsen aklıma
sensizlik utanır kirli geçmişinden
kırmızıya kesilir yüzü
intiharı dayatır
''başka yolu yok'' der
ölümü hatırlatır

sensizlikte bilir çaresizliğimi
''sen ona mecbursun'' der
ama o sana değil
''sen onsuz yaşayamazsın''
ama o ...........

bilirim sensizlik;
onun için sadece bir gölgeyim
varlığım yokluğum ne değiştirir
ben güneşi değilim ki
her gece bana uyanmak istesin

bir gölgeyim işte
kimi zaman ardından takip ederim onu
kimi zaman o takip eder(di) beni
ama her zaman bir parçam ayaklarının altındadır
her adımda çiğner benliğimi
farkında mıdır?
bilinmez

küçük bir yıldızım gökyüzünde
binlercesinden sadece biri
dolunay değilim ki
her gece penceresinden beni izlesin

küçük bir yıldızım işte
her göğe baktığında görüyordur belki
ama baktığı ben değilim ki
her geçen an ışığımı yitirdiğimi bilsin

en fazla bir hiçim onun için
ve hiçler ancak anlamsız zamanlar hatırlanır

hatırla beni sevgili
hiçliğin kol gezdiği gecelerde hatırla
günlerin gecelere benzeştiği
zamanın anlamını yitirdiği anlarda hatırla

Ve bil k sevgili
ben ancak senin beni hatırladığın zamanlarda
yaşıyor olacağım
Sen hatırla ki yaşayayım
Sen hatırla ki bedenimin ölümü yüreğime yerleşmesin

Hatırla sevgili
Sadece hatırla......