Osmanlı zamanında bir adam bir bayanın
karşısına geçer der ki ;
"- Ey dilberi rana! Ey tesadüf-ü müstesna! O mahrem
suratınızı görünce size lahza-i kalpten sarsıldım...
Niyetim acizane-i taciz etmek değildir. Bilakis efkar-i
umumiye de ufak bir aile bacası tüttürmektir.
Sözlerim sizi temin ve tatmin edecekse şayet, zevc-i
izdivacınıza talibim!.."

Bayan basar cevabı;
"- O mahrem suratınıza bir sille-i Osmaniye
nakşedersem sekte-i kalpten terk-i hayat edersiniz..."