![]() |
Prangalar
Ben ki yalnızca sevmek isterdim
Sizi, kırları, yaz akşamlarını Bir kadın eli gibi geçsin İsterdim saçlarımdan rüzgâr Bir Hasan var orda dağ köylerinde Daha hiç okşanmamış Bir Elif var saçları taranmamış Trahomsuz büyüsünler isterdim Öyleyse nedir bu prangalar Ben kimin ağlamasını istedim ki Yok ki benim kurşunlarım Dikenli tellerim, taş duvarlarım yok ki Bir türkü söylerim güneş vardır içinde Alınteri, toprak ve hayat Beni elleriniz ilgilendirirdi Gözleriniz, o hilesiz ve dost Öyleyse nedir bu prangalar Çocukları kılıçlara büyütmeyelim Çocukları ağlamaya büyütmeyelim Ağaçları küstürmeyelim kendimizden Bombaları çoğaltmasak sevinçler çoğalırdı Kinleri bilemesek ne güzel gülümserdik İstesek bölüşürdük doğan günü Birleşirdi ellerimiz ve türkülerimiz İstesek bölüşürdük bir dilim ekmeği Ama ne çoğalırdı yaprakların sevinci Ne mutlu büyürdü çocuklar Ben sizden bir maviyi gizledim mi Hangi denizleri kaçırdım sizden Hangi yağmuru, çiğ tanelerini Size şiirler getirirdim, nisan aylarını Yalnızlığımı getirirdim ısınmanız için Öyleyse nedir bu prangalar Ben kimin ağlamasını istedim ki Yok ki benim kurşunlarım Dikenli tellerim, taş duvarlarım yok ki Kemal Burkay |
Bütün Zaman Ayarları WEZ +3 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 08:43 . |
Powered by vBulletin® Version 3.7.0
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.