![]() |
<<<sensiz kalan bu şehri yakmak istedim...>>>
Mavi bir aleve dönüştürdüm yüreğimi bir anda
Tutuşturmak istedim beni böyle umarsız Bırakıp gittiğin bu zalim şehri Yakamadım; gözlerin dikildi karşıma bir caddenin tam ortasında İnanılmaz güzel bakıyordu gözlerime, hafif ıslak En özel, en bilinmeyen türleri açmıştı papatyaların Hatıralarınla titriyordu içim; kuşlar kanatıyordu gönlümü Simsiyah bulutlar geçiyordu göğümden Anlamak üzereydim Neron’un Roma’yı neden yaktığını Karanlık bir koridor açıldı önümde; anlayamadım Yenik düşmüş bir Napolyon kadar mutsuzdum aslında İntihara kalkışan Hitler kadar çaresiz Yakmak üzereydim ki bu şehri, hatıraların İçli bir yağmur gibi boşandı üzerime Kediler geçti birden kavşaklarından şehrin Acı acı miyavladılar, gözlerime baktılar, kızgındılar, kırgındırlar Onlar da tutulmuşlar anladım sana bendeki kadar Onlar da terk ettiğin bu şehri çaresiz Yakmak istiyorlar, yakamıyorlar Saçların dikildi karşıma bir sokak kösesinde Her telinde parmaklarımın izleri parlıyordu Benzersiz kokunu alıyordu kıvrımlarından rüzgar Gözleri doluyordu saçlarına bakan kedilerin Her biri bir kenarda darmadağın Çömelip kalıyordu, yutkunuyordu Rengi kaçıyordu pencerelerde perdelerin Nereye yürüdüysem bakışın, duruşun ,sesin Anladım; söndürmeliyim tutuşan yüreğimi Kendimi yakmış olurum yakarsam bu şehri Çünkü sen her şeyinle bendesin |
emeğen sağlık :1:
|
emeğine sağlık
|
Bütün Zaman Ayarları WEZ +3 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 21:20 . |
Powered by vBulletin® Version 3.7.0
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.