Bugun yenı bır cok sey ogrendım bılıyormusun. hayatı ogrendım mesala. hayata daır ne varsa bır bır anladım hepsını. yıllardır goremedıgım gerceklerı gordum, duydum, hıssettım...
dostluk dıye bıseyın olmadıgını, arkadaslıgın yalanlar uzerıne kurulu oldugunu, menfaat ıcın yasanan askları...
ve daha bunun gıbı bıcok seyı. bı sırrımı kımseye anlatmayıp,olene kadar kendımde saklamayı, hesap wermeden kapıyı çarpıp ewden çıkmayı we sonrada yalnız bi parkta hıçkıra hıçkıra ağlayarak oturmayı, en güzelide binbir güçlüklerle yolduğum gülü, yolda geçen herhangi birine wermeyi we onun yüzündeki sıcacık gülümsemeyi görmeyi öğrendim.. Bunlar mutlu etti beni. Yıllardır hiç bukadar mutlu olmamıştım biliyomusun? Belkide aradığım farklı şeylerdi. Farklı yüzler görmek istiyodu bu gözler. Artık hergün tekrarlamayı düşünüyorum bunları. şimdi sen sorarsın bahçedeki güller bitince napcaksın diye. merak etme yan bahçedede gül war. Zaten yalan olmadan insanları mutlu eden bitek o kaldı. Benden sana bi tawsiye: Hayatta yaşamadıklarını yaşa bundann sonra. Farklı yüzler tanı. Annene değilde başka birine hediye al, sokakta geçen birine mesela. Benden bu kadar artık. yolun sonu göründü bile. Bak taaa orda, yolun sonunda biri war el sallıyo bana. beni çağırıyo.. Nee??? Efendim??? Göremedinmi? AAAaaaaa bak unutmuşum. sen benim penceremden hiç bakmadınki hayata.neyse yaaa boşwer.. ben artık gidiyorum... HOŞÇAKALL....