Gitmekle ölmek arasi yokluğun...
çiseler hicranimiza eskilerden kalma bir avuntu
gitmekle ölmek arasi bir tat dudagimizda
bir kent çalar zamansiz, en sıkı yanımızı
hasretlerden bir umman birakir aramizda
sen ki tarihlere gebe,şehirlere örnek enkazinla
yine bir yanimi koparip bırakırsın sefil
yalniz yanımı bağrinda saklayan yanınla
yedi tepeni bırakmalısın cebime kefil...
incinir,ruhumla bedenimin dostluğa açılan kapısı
giderken yine bana sensizliği bırakma
incinir ellerimle kalem tutan bu şiir fukarası
gelirken, koca istanbulu da benim gibi yakma...