Sarı
dagin ardina gizlenmis
gök
dag
gözlerimin
dayamisim sirtimi
sari rüzgâra
gölgem geçkin benden
rüzgâr yorgun öfkeden
döndürüyorum dilimi
dertlerimle
dönüyorum kendime
yüzüm kelimelerin ekseninde
düsüyor
ruhumdan bir sesli harf
mevsimler sari
yorgun ve sari rüzgâr
ama mavinin göbeginde
memelerini salliyor bir kiz
sari
düsüyor özü
bir oglanin
sari
memeler
kizgin
yan yana geçiyoruz
iç içe geçiyoruz
içimiz geçiyor
içimizden geçiyoruz
düsüyor ruhlarimizdan
tüm harflerimiz
sari
gotik bir heykel gibi
gidiyorum kendime
terk etmis güzel sözler
siirleri
hak etmeyenlerle beslenir olmus
sair ölümleri
devriliyor gözlerimden
dag
eskiyor tenim
birkaç resim
birkaç mevsim
hep o rüzgâr
sari
gidiyorum
uzak ve sicak
parçalaya parçalaya
yarilayarak zamani
yaralayarak hayati