Bu şehrin meydanlarında, garında, rıhtımında
sensizlik bir türlü yakamı bırakmıyor
bütün duraklarda, kahvelerde
büyük küçük yalanların
dönüp dönüp vuruyor ansızın beni
vuruyor yerden yere..
Yok ettim salındığın billur aynaları
şimdi uzun uykuların tam zamanıdır
bir yorgan misali örtündüm yalnızlığı
bu yıl da aşk buraya hiç uğramadı
Silinsin izim, hiçliğim sokakta kalsın
gölgemi yakın, bu dünya beni yok saysın
emanet ettim bıraktığın her şeyi
dedim siz susuz bırakmayın menekşeyi