[ZyreC]

Yorgun bir dünya, turunu tamamlamakta şimdi
Kırıntı düşler deryasında umutlar topluyoruz
Örümcek ağlarında biriktiriyoruz hüzünleri
Yazgımız sallanıyor bir öküzün boynuzlarında.

Hayat, biz doğmadan kapatmış tüm perdelerini
Her yeni gün, toprağa alır yine de verdiklerini
Binlerce ağlayış senfonisiyle sunar hüzünlerini
Gölgeler ruhumuzda dolaşır, aşk melekleri gibi.

Kederlerle geçerken sevdanın pembe nehirlerini
Dalgalar vurur ilençli kıyılarda içimize, içleniriz
Yalın ayak dolaşırız soyumuzun çürük kütüklerini
Kırk yerinden yamalı gönlümüze şiirler serperiz.

Çatılara düşünce yaşamın yağmur tıpırtıları
Çamur akar, dereye ulaşır, bükülür sızımız
Tel çiviyi sarar, ter bedenden akar, üşürüz
Acıların atlasında kendimize küskün aşığız.

Bu gece, içime taşır mı yüreğinin fenerlerini
Yabancıyım, yitiğim kendime, gözlerim lal
Asıyorlar bir duvara, bir seni düşünüyorum
Ruhumda bir kadın, düşlerin sürgünündeyim.

Mavi bir boşluğu kucaklarız, tahtımızda sefa
Islak bir mendil taşırız cebimizde, özleme şifa
Ayrılıklar ekeriz gönül ovamıza, hasadımız cefa
Masallar ülkesinde yitirdik hüzzam sevilerimizi.