Haydut
İçimin taslanmis biçimlerinden
hüzünlü türküler ezberledim
ben geldim diyebilmek için sana
tarifsiz yollardan geçtim
Babil kralligindan sürgün
ölü bir kelebekti düslerim
kurak topraklarinda yetismis
sele verilmis bugdayindan yurdumun
yaram vardi
ve seni istiyordu yaralarim
geceye inat yanlizligim seni istiyordu
Her gün bir kabuk düsüyordu yaramdan
tükeniyordum
borç senetlerini kanla imzalayan
adamlar geçiyordu gözlerimin önünden
bankalar gördüm buraya gelirken
çek defterleri - ucu açik - uygar tefeciler
artik bende kirlendim
Adi ayni olan ve her yasta yasanan
bir tanimi olmali askin
yoksa bu kadar konusamam ben
düserim panayir yerlerinden geçerken
Dönüp ardima bakiyorumda simdi
avuçlarimin içinden kayip gitmis ellerin
bir uçurum kadar derinlesmisim ben
çaglayan düsürmüsüm dizlerine gençligimden