Burgu
Sesini vermeyen bir nehir geçiyor içimden.
Çakillar gürültülerini kesti kenarda
Sus kuslari bile susuyor kendince
Ilham kivraniyor yerlerde
Ve etraf ipissiz!
Imgeler telef…
Kötüye mazeretin bol,
Iyiye, yanlisi yapistirmanin ilke oldugu
Mevsimlerden kopuyor yesiller,
Kizarmis yanik yüzler
Sakliyor mahcuplugu…
Kirmiziçizgi asilmis
Geçilmis her sinir
Atakta hirslar
Yazik yilki atlarina
Insan adalarindan kopan feryat
Yaban hayatin emrinde,
Ilkelligin, davranisin kopyasi
Maddeyle mutlu
Içerdeki kör yerinde
Vicdaninin burgusu yok
Tasa kesmis kalinlasmis derisi,
Olmayan gönlü!
Kalbi de yok yerinde…
……
Sefkat kanatlari kirik kuslarin
Tütmeyen bacalarda yuvalari
Göçmenligin gölgesinde
Yasam hovardaliklari.
Ters oyulan gönüllerde!