uzun bir yol var önümde...ağaçların selam verdiği bir yol
seninle beraberiz gibi hala hala beraber ıslanıyormuşuz gibi...
yanlız bir ağaç gibiyim uçurumun kenarında..
hala gözüm pencerede belki gelirsin diye bu sonbahar akşamında..
kökünden budanmış bir ağaç gibi hiç bir şeyi kalmamış yok olmuş bir ağaç...
gönlümdeki, son dalda kırılmadan gel...
terketme beni yanlızlığa...
son yaprak düşmeden...
bir gün camına bir yaprak düşerse yada rüzgarın uğultusu duyarsan bilki o benim
ve sana geldim..
senelerce bekledim sen gelmedin şimdi ben geldim..
evet artık kabulleniyorum sensizliği ve gidiyorum arkama bakmadan etrafta bir sessizlik yağmur yağıyor oturduğumuz
bank sislerin arasında kayboluyor..