[RuYa]

..Kederleri kelimelere sarıyorum,
kocaman laflar ediyorum
ama hiç birini
Sevmiyorum..

Bugün günlerden soğuk, ellerim seni üşüyor, ne yapsam başa çıkamadığım bir dolu ”özledim” var dilimde sana biriken..
Ocak ayının olmadık bir perşembesinin ilk saatlerinde, gecenin bu artık gecikmiş zamanlarında, birden bire bir güneş mi doğsun istiyorum acaba?
Ömrümden farketmeden geçen tüm sabahların inadına..
İçimdeki korkuyu kelimelere dökmekten bile korkar mı insan..
Pencereleri kapıları sıkı sıkı kapatasım var, çirkinlik sızmasın diye..
Gel kurtar beni!
Fikrimin en fakir karanlığında cümlelerim bile ahenksiz biliyorum, kuşatılmış sözlerin kendine gömüldüğün anlar da olmasa ne olucak halim.. Zamanların hain olmadığını söyle bana, hadi..
Korkuların yersiz olduğuna inandır, hayatın çirkinliklerle dolu olduğunu ama hep yanımda olacağını söyle, bunlar doğru değilse bile
hadi kandır beni, lütfen..

Şimdi diyorum bir mucize olsa.. Olsa keşke..






”..Ben daha büyümedim, biliyorum..”