Yaprak döken saatlerin,
suspus mutluluğu,
kaldı ki yarından bi haber,
bu mu ki adı konulan kader,
susalım konuşalım mı beraber..
baktım ki ordasın,
bırakmadığım yerde,
tam vaktinde gelmemiştin,
beklediğim yoldan uzak,
umulanın aksine,
sana aitsin yine..
kimse dökmesin istedim avucumdaki seni,
yokluğunda sakladığın sen,
Sensizlikten başka
bensizliğin kabullenişi..
kaldırımdaki gölgesizliğin
kimsesizliğin sesi,
resimsizliğin ardındaki keşke kimse,
sebep ne ise,
her nedense işte,
Neyse..
Ne diyorduk;
hayatı aşkla buruşturup atmalı,
çerçevesiz vuslatlardan korkmadan..
perdeleri kapadım fark burda,
ışıksız camlar yokolmadan..
say onları herşey kendine keder,
boşver bunları ,
gel uyuyalım beraber..