durmadan avuçlarım terliyor
inildiyor ardımdan girdiğim çıktığım kapılar.
trenim gecikmeli yüreğim bungun
bir bir uzaklaşıyor sevdiğim insanlar
kimi zaman bir çocuğum bir müzik kutusu başucumda
ve ayımın gözleri saydam
kimi zaman gardayım yanımda bavulum yılgın ihtiyar
ne zaman bir dosta gitsem evde yoklar
dolanıp duruyorum ortalıkta
kedim hımbıl yaprak döküyor çiçeğim
rakım bir türlü beyazlaşmıyor
anahtarım güç dönüyor kilidinde
bekliyorum bir kapının önünde
cebimde yazılmamış bir mektupla
bana karşı ben vardım çaldığım kapıların ardında
ben açtım ben girdim selamlaştık ilk defa
..