İnsan duvarları olmayan tapınakta
bir gece uyursa
sanıyor ki kederi azalacak.
ama yetmiyor
bezler bağlıyor
bulduğu her ağaca.
hikayeler anlatıyor
inanıyor aşkın hep olacağına.
oysa aşk biter
dinginliği başlar göllerin.
bekleyiş,
sonsuz mavi bir göz olur
camdan ve gittikçe uzayan.
acı verir bazen renkler
beyaz mesela
kuş gibidir insan beyaz bir yatakta
ölümü gibi çocukların
soluğu kesik
suda dolaşan.
bir kaya mezarında ağlayan adam
ölülerini suya ve göğe gömüp,
gelir acısıyla avunmaya.
dua ve kuş gibidir zaman
bir şey olur bulutlara,
bir ağırlık
bir koyuluk taşırlar uzaktan.
tuhaf yitik hayatların
seslerini doldururlar kovuklara.
bir şey olur
sarnıçtaki sularda
unutulmuş anahtar parlayınca
yağmurumuz der biri
sarnıçlarımızda gizli
acımız avuçlarımızda.