Eksik Etegin Günlügünden
“…su / bir avuç
üstelik de aciz
ates dilli duman, durmadan körüklerken alevi
a c i b â r i z…”
umarsizca aralandiginda dudaklarin
ölüm saçilir etrafa… /
canim çekilir
kanim donar
susar hecelerim, içim efkâr kokar
hüzün
önce damlar
an dedigimiz yasanmamisliga
ardindan cosar, hizla yayilir tüm zamanlara
kirpiklerim bogulur bir damla yasta
kahrederim söylenirim kizarim… /
saldirip içimde susan küçük kiza
kayarim bilinmezligi diline dolamis misralara
agitlar dokurum ilmek ilmek, agulu aksamlarda
karanliga akarim
karanlik, konar pervasizca ruhuma
misli geçmisler dolanirken, adimlarima
pismanliklara yataklik eder gün
yüzüm
dogurgan annesi olur, yarim yamalak bir öykünün
karisir uykularim karabasanlara
gelecek, muamma tadinda, salinir durur usumda
aciya ezber yapan gögsüm
daralir çikmaz sokaklarda
heceler, gebe kalir bir çirpida zemheri ayazina
her aralandiginda o dudaklarin kayitsizca
k a y i p bir kimlik olurum, kentin varoslarinda
k i r i l a s i e l l e r i m a y i p… /
çiglik çigliga susarim, dilime bir küfür dolayip
kis, acimasizca kök salarken koynumda
öykünürüm, komsu balkonlara konan bahara
gözlerim
takilir sari sokak lâmbalarindan
geceye damlayan, üsümüs yalnizliga
o yalnizlik, kâh ruhuma bulasir bir solukta / kâh kadinligima
sahi, yalnizlik niye hazan kokar
hazan neden oyun bozan olur bu kadar
neden ölümü çagristirir tüm zambaklar
adamlar
neden merhametsiz küçük kizlara… / anlatsana
anlat, hadi simdi susma
aynalar, hoyratça yüzüme vurur kimsesizligimi
evet
kimsesiz kedi yavrusuyum kaldirimlarda
kuyruksuz bir uçurtma… /
penceresiz duvar, ölüsü yitik bir mezar
kâh, evsiz berdus olurum köprü altinda
kâh, kafeste kanadi kirik kus
ya da sessiz bir nota
hani o çoktan unutulmus
yetim sarkilarda
dudaklarin her aralandiginda
sessiz ve de fersiz
bir çift göz düser ilkin, sararmis fotograflara
çirilçiplak kalirim… / cisimsiz
bir kadin dolanir uyaklarda
tutulur dilim
solugum, dayanir en aciz misralara
bir tutam ah, tüm hirsiyla yapisir yakama
atmayan bir yürek olurum
mevsimsiz sene
sehersiz gece
bedenimden geçer
ruhumdan, vurulurum, örselenir onurum
kahretsin
her aralandiginda dudaklarin
bir kez daha y o k o l u r u m
(ASKERDEN....)