Yasami tam sevgisinden vurdular!..
Akti yerlere sevdalar, sohbetler, candan gülüsler...
Kelimeleri kacirdilar gerceklerden!..
Ihanetle kucaklasinca düsünceler, tanriya dönüstüler...
Eller; ne yaptigini bilmez oldu...
Hayatlar; bosaldi beser, elliser...
Insanlar hayalet oldu, insansiz kaldi sözler!..
Baslayinca kumdan sevgi yapmaya, nasirlasmis beyinsiz yürekler; iste tam o zaman dayanamadi.
Dayanamazdi zaten, isyan etti...
siirler, Türküler!..