Bir kac yil önce, bir arkadasin halasinin cenazesine katildim.
Mezara cesediyle birlikte, bir torba icinde dislerini, torba torba saclarini gömdüler.
Nedenini sordum. Meger nisanlisi canakkalede sehit olmus. Kendiside hic evlenmemis.
Agzindan dökülen bütün dislerini biriktirmis, kesilen ve taragina takilan bütün saclarini torbalara toplamis..
"Yarin mahser günü onunla karsilasirsam, senden baskasina yar demedim, bu
disler sahidimdir.
Saclarima senden baska el degmedi bu saclar sahidimdir diyecegim.
Vasiyetimdir,
beni bunlarla birlikte "gömün" demis.
Canakkale'nin yigitleri, arkalarinda böylesine saglam esler, analar, ablalar, nisanlilar biraktilar.
bu yüzdende gözleri hic arkada kalmadi.
O kahraman kadinlar Canakkale'nin görünmeyen gücleridir ve zaferimizde paylari sanildigindan cok
fazladir.
Bu hatiralari tespit edip nakleden Aydin Ayhan Bey'e ne kadar tesekkür etsek azdir..