[SiBoLOqY]

Bir Japon, İstanbul'da geçirdigi bir haftanin sonunda fikri sorulduğunda
şunlari söylüyor:

>Türkler'in evine gittiğinizde, tanımasalar da buyur ediyorlar.

>Siz oturmadan kimse oturmuyor.

>Siz sofraya geçmeden kimse geçmiyor.

>En iyi yere sizi oturtuyorlar.

>Siz yemeğe başlamadan kimse başlamıyor.

>Zorla her yemekten tattırıyorlar.

>Siz kalkmadan kimse, evin çocugu bile sofradan kalkmıyor.

>Çay, kahve, meyve, ikram bitmiyor.

>Herkes sizi rahat ettirmek için ugraşıyor.

>Kumandayi elinize veriyorlar. Sırtınıza, altınıza yastık konuyor.

>Yorgunluktan ölseler bile siz kalkmadan kimse gidip yatmıyor.

>Gitmeye yeltendiginizde bu kez bırakmıyorlar. Yataklarını veriyorlar,
kendileri kanepede, koltukta yatıyor.

>Sonra evden çıkıyorsunuz aynı adamlar 180 derece değişiveriyor.

>Herkes arabasını üstünüze sürüyor.

>Arabanın burnunu çıkarmazsanız kimse yol vermiyor. Kornalar, küfürler.

>Şerit değiştirmek bile mümkün değil. Yayaysaniz ışık olmayan bir geçitten mümkünü yok geçemezsiniz.
>
>Evde öyle, arabada böyle, nasil oluyor? Bu isi çözemedim.