[ZyreC]

Uzaklığıma inat daha bugün duyduğun yarı uykulu sesim hala yankılanmakta kulaklarında. Farkında mısın bilmiyorum sesim, varlığın olmuş ey sevgili..Duymasan bir an, boğuluyorsun avuç içlerimde. Konuşmasam bir zerre, dibe çekiliyor yüzün. Çabalama sakın ellerini iki yana açıp. Basiretsiz ve bi o kadar kör/ebe bir durağın içinde ne kadar susabilir ki gönlün. Ben sen’li hayatı severken hangi suskunluğun bana hükmedebilir ki ? Susturamazsın benli gönlünü. Yüzünde açan bahara inat siyah’ın hükmü geçiyor sende. Sana kızdığım tek nokta bu. Siyah’a bürünen yüzün..Oysa yüzün en çok aydınlığın resmedişine tanıklık etmeli, hüznün karalığına değil.Küçücük ellerimle siliyorum siyahlığını / sen giyin umuda çoğul hayatı..