Gökdelenler

uzun uzun seyrettim seni
diğer köşesinden barın
bir karakter oturttum
yüzüne,kalbine
uzaktan bakıp insanlara
konuşmalar yazdım
dudaklarasonra kendime baktım
tıklım tıklım
yalnızdım.
gökdelenlerden tükürdüm
dünyaya
ben hayatım boyunca
buyüzden kupkuru ağzım
bak geçmedi yıllarca
kalbimi yuvarladım sana
seni tanımasamda
tezgahtan önüne
bir yudum al diye
eğer hoşuna giderse
daha da iç diye
bu kadarı yetsin artık
bu gece
belki sen bulursun diye
artık son şansımsın
korkma ısrar yok bende
avunurum içkiyle


Gönülçelen

Kırıklarını aldırdım kalbimin
Zırhımı çıkarttım astım portmantoya
Güzel vücutlar boş suratlar
Benimse yenmiş tırnaklarım
Titrek ellerim var
Evet dedi ben de seni aldattım
Bİr kez de değil üstelik
Çünkü beni çok kanattın
Çok sevdiğim bir yalandın
Gönülçelen gönülçelen
Aynı anda utanmadan
Hem kırıcı hem kırılgan
Yordun beni gönülçelen
Gönülçelen gönülçelen
Biraz gerçek biraz yalan
Hem yarabandım hem yaram
Bitsin artık gönülçelen


Gündüz Tarifesi

biraz uyusam geçer belki
bir kalp atışı uzağında
istemezsen hemen giderim gerçi
taksi gündüz tarifesi açarsa
tuttuğum balıkları denize attım
açlıktan ölüyorum
bana gülmeyi armağan ettin
ama nereye koydum bulamıyorum
soy beni yatır uykuya
şu an sanki evimdeyim
bul beni aramana gerek yok
beni koyduğun yerdeyim
biraz uyusam geçer belki
bir kalp atışı uzağında
istemezsen hemen giderim gerçi
taksi gündüz tarifesi açarsa
kusursuz bir cinayet planı
yaptım kendime karşı
çok da ciddiye almamalı
yaptıklarımız rol icabı
soy beni yatır uykuya
şu an sanki evimdeyim
bul beni aramana gerek yok
beni koyduğun yerdeyim


Güzel Bir Gün

suç yok,suçlu yok
hayat böyle anladım
aşk yok artık yok ama zamanla alıştım
senle ben hep böyle kalacağız
gitgide eriyip yok olacağız
yavaş yavaş
sorma neden niçin
her şey yalnızlıktan
bak güzel bir gün ölmek için
düş yok, gerçek yok
bak sonunda anladım
yaz yok kış yok
artık zamanı karıştırdım