AH MAZi
Titresin bir mum alevinde o eski günler
Bir gümüş çerçeveden seyret yine maziyi
Bir nezaket bir ince söz belki
O sararmış resmin hayat bulur yeniden
Ah nerede hani ah nerede hani
Bir şiir gibi narin ve sevdalıydı geçen o zaman
Ah yanarım yanar ah yüreğim sızlar
Bu bir vazgeçiş mi yoksa
Bir hasret ki her sabah gün ağarırken ben
Dilerim yeter ki gün eksilmesin penceremden
Bir nezaket bir ince söz duvarda belki
O sararmış resmin hayat bulur yeniden
Kaldırımlara sümbüli bir yağmur inerdi
Ve tiz bir kadın sesinde bir devir inlerdi
ÜNZiLE
Ünzile insan dolu
On kardeş beşi ölü
Büyüdükçe un ufak
Ve gelirde görücü
İnci gibi dişi
Görücü bilir işi
Söğüdüm ağlar gider
Olur hatun kişi
Varmadan sekizine
Ergin oldu ünzile
Hem çocuk hem de kadın
On ikisinde ana
Bir gül gibi al ve narin
Bir su gibi saydam ve sakin
Susar kadın ünzile
Yağmuru kim dokuyor
Ünzile kaç koyun ediyor
Dayaktan uslanalı
Hiç bir şey sormuyor
Korkar durur gitmez
Koyun en son çitine
İnanır o sınırda dünyanın bittiğine
Ünzile insan dölü
Bilinmezlere gebe
Sırların mihnetini
Yükleyip de beline
|