Her Yanim Kerbela
Her kalpte ne varsa dışarı o sızar
Fakirim lakin değilim zavallı
İçimdeki feryatlar bir tebessümle de doyar
Âlemin neşesi beni soğuk gecelerde donduran
Aşığın hüznü halka halka semayı döndüren
Aldanmış zevklerin maskeli yüzüne bakışım
Basireti kilitlenmiş gözler gerçeklerin dergâhında kör
Her yanım Kerbela ömrümün yazına kuruldu kışım
Ya âlemi parçalayacak hüznüm büyüyerek
Ya da yitecek istemeden içimde çürüyerek
Şimdi hadi düşün kime diyeceksin durma gel
Evsiz bir çocuk ruhum yok ki kalbi
Gitti sevda denen bir meçhule yıllar evvel
Mecazdan mecaza dönüştü ufkumdaki hayaller
Bir güvercin misali mazide çırpınır hakikatler
Bir zerreyim…
Lakin feryadım büyük…
__________________
|