[SiBoLOqY]

Güneş renksiz, yaz soğuk, insanlar salakça gelir gözüne
Kolunu kaldıracak halin yoktur.

Her şeye çok alınır olmuşsundur artık ne denirse densin batar mutlaka.
Gülmek için neden yaratmazsın, gülemeyeceğini biliyorsundur.
Zorla da gülünmez ya…

Tüm insanlar yanında olsun, sana destek olsun istersin ama aslında insanlardan nefret ediyorsundur, O yüzden kimseyi istemezsin yanında…
Hiçbir şey neşelendiremez seni, neşesizsindir sonuna kadar.
Neşesiz ve hayata hevessiz…

“Boşver!” derler halini görenler. Sen bu “boşver”i bu sözü söyleyenlere uygularsın…

Başka şeylerle uğraşman tavsiye edilir.
Başka şeylerle uğraşırısın ama bir yere kadardır,sıkılırsın…
Kulakların kör, gözlerin sağır olmuştur.

Smileyler de bile gülemezsin elin gitmez o yay paranteze…
Her şey siyah-beyazdır hayatında ama Beşiktaşlı değilsindir.
“Eskiden kitap okurdum ve mutluydum dersin…” kitap okumak istersin ama okuyamazsın.

Dışarıdaki herkes bir şeyler anlattığı ve hatırlattığı için dışarı da çıkmazsın
Ve korkarsın her şeyden.

Kucak aşmış bekler sizi depresyon...
Depresyondasınızdır, hoş gelmişsinizdir.
Açtıkça açasın gelir Gülay’ın o yanık sesinden dökülen yanık sözlerin sesini…

Üstüne bir de Barış Manço dinleyince nefes alamayacak gibi olursun
Hiçbir şey eskisi gibi değildir artık
İliklerine kadar acı içerisindesindir.
Beynin tat alamaz durumdadır.
Artık eser kalmamıştır o neşe dolu halinden.
Acizleşmişsindir.
Bomboş bir dünyadasındır.
Arkadaşın, dostun, ailen yoktur.
Tek başınasındır…
Çünkü “o” da gitmiştir…