isimsiz 2
kanla irileşmiş
gözlerin öfkeli
ağzın açık
Dur!
ödümü koparma çığlığınla
senin aşka saygın yok
üstelik sevmeyi de bilmezsin
Sen!
çocukların bağırışları arasından
alıp başımı giderken bir bilinmeze
seni nefretine bırakıyorum
çocuklara dokunma!
vakti kendiliğinden geldi
başını alıp gitmenin
bu köhne savaş alanından
eski anıları çaktım duvara
asılı kaladursun
yeni savaşların suçlusu olarak
idam ettim
resimlerde mutluluğu
çekici başımda kırarak
aldım yenilmiş başımı
Gidiyorum!
|