[welovetheatre]

sahtelik
__________________________
zaman kavramını hiç sevmem
geçiyor gidiyor işte
geçmişte var bugünde gelecekte
geçmiş geçmiş gitmiş işte
bugünde yaşanıyor
gelecekte ise bir kaç attığımız adımın sonunda vardığımız yol ve her yol ayrımında attığımız adımlarla varacağımız
başka yol ayrımları ve elbette var olan sona yol alış
hızlı gitsekde yavaş gitsekde bunu belirleyen zaman göz açıp kapayıncaya kadar geçio zaten
şuan bir dağ eteğinde yeşilliklerin içinde
hadi çiçekler ve ağaçlarda olsun
sırt üstü yatıp ağaçların dalları ve yaprakları arasından
gökyüzüne bakıp bulutları seyrederken
kaybolmak istiyorum nedense
zaman kavramı olmadan hem geceyi hem gündüzü izlemek
sırt üstü yatıp her geçen bulutu birşeylere benzetmek ve hayal gücümün sınırlarını zorlayıp
kendime her gece ve gündüzde yeni hikayeler anlatıp avundurmak bi nevi
hergün aynı bulut ve aynı aldığı şekil olacak değil ya
gökyüzü gece hep yıldızlı olacak değilya bazen kapalı bazen yağmurlu olur mesela
her gün farklı bi heyecan işte al sana
yaşa dur zaman kavramı güdmeden
şimdi düşünüyorumda eskiden bi söylemim vardı düşünmek acı çekmektir diye
doğru demişim gerçekten
sırtımı yaslayınca tabiata gökyüzünü seyre daldığımda var olmayan zaman
ne güzelde akıp geçmiş
düşünmeden hayal gücümde yarattığım sahte hikayelerle doldu geçti bak günler
gerçek hayal yalan dolan sahtelik
evet sahtelik
bu yazının başlığı bu olsun sahtelik olsun
nerden çıktı demeyin yazar ben değilmiyim al sana giriş al sana gelişme bağlarız artık bi yerden
irdelemesekde olmaz değilmi akışına bırakalım yaşamı desekde yok illa ayrıntılarda boğulcaz
sahtelik
gözümü kapadığımda gerçek bir dünyam var ama hayalim de, gerçeklikde sahte
gözümü açtığımda ağlayan bir dünya var oda sahte
duygularımı büyütmek isterdim ya ben hep
az yaşadığım bi duyguyu yaşaya yaşaya bağımlılık yapsın isterdim ondan başka duyguma geçer
büyütmek isterdim ya böyle keşfe çıkardım ya hani
duyguların sahteliği en ağır olan sahtelikmiş sanırım
öyle bi geçmişe daldım yine bulutlara bakarken bugün
yanımdaki arkadaşımla bir kelime söylememle aynı şekilleri çıkarmamız mutlu etti beni
özlemişim anlaşılmayı
özlemişim aynı duyguları yaşamayı insanlarla
anlaşılmazlıkdan sıyrılmışım anlıkda olsa
bir ortak zevk çıkmış ortaya
eskiden aradığım şeydi bu dediklerim ama
ama ozamanlar herkes sahteydi etrafımda
sadelikden uzak
hayatın içinde kendi hayatlarıda kendi oyunlarıyla sahtelikleriyle girdiler ve çıktılar
seni düşündüm herzamanki gibi gerçekken sen aslında var olmadığını bir bulut gibi gözükürken şekillerin varken
senle hayal gücümü zorlarken oretaya çıkan şekillerle umuda yelken açarken
kaybolan bir bulut gibi
daha demin var olup sonra sahtelikle yok olan bir an işte
ama ben zaman kavramından soyutlanıp sahteliğide unutup
kaldığım yerden devam etmelere o attığım adımlara devam edeceğim
adımların sonunda hep yeni adımlar vardır......