[Mattet]

Ne kötü bir şeydir sevipte söyleyememek.Kanser gibi bir illettir, her geçen gün yüreğini biraz daha fazla kemirir.Yüreğinde bir ateş yanar,aklın hep ondadır,hiç bir şeye veremezsin kendini,hep onu düşünürsün,gece gözlerine uyku girmez.Onun hemen yanı başında olmana rağmen hasretlik çekersin.Ne kadar acı bir şeydir bu!.Onun yanında onsuz olmak.her gördüğünde elin ayağının bağları çözülür,kalbin bir anda hızlanır,sanki ölecek gibi olursun.Dilin tutulur,tek kelime laf edemezsin,daha doğrusu bir türlü cesaret edemezsin.O iki kelime; Seni Seviyorum" hep dilinin ucundadır ama bir türlü söyleyemezsin.Ama bedeli çok ağır olur.Belki bir ömür boyu o iki kelimeyi "Seni Seviyorum" söyleyemeyişin içinde bir yara olarak kalacak.Hergün kendi içinde muhakemesini yapacaksın."Acaba ona kendisini sevdiğimi söylesemiydim? diye hergün düşüneceksin bir ömür boyu.Hergün biraz daha büyür bu sevgi,yakar kül eder yüreğini.
Dünya'ya ikinci bir defa gelmeyeceğiz.Toprak olup gideceğiz,adımız bile anılmayacak.Kim sevdiğini söyleyemiyorsa gidip söylesin.Çünkü; geçen zamanı geri döndürmek mümkün değildir ve içinde bir ömür boyu taşıyarak bedelini ağır bir şekilde ödersin.