tüm duygusal yolsuzluklarda,
bir göz yası sessizliğidir bildiğim bütün yalnızlıklar..
kinayesi yoktur artık devrik yasantımın..
yüklemsiz her cümlede paşka paragraflara sürgünüm bundan dolayıdır belki..
her yolda acı çekişim yolun bozuk olasından değildir elbette..
yüreğimin her enkazadan sonra bilinçsizce asfaltlanmasındadır..
ve kapsını actığımda hep başka bir aşkın
yaptığım tek hata..
odanın tek kişilik olmasıdır..
bu bir insanın kendine yaptığı en büyük yolsuzluktur..
bu bir öz eliştisidir benim gibi hissedenlerin..
tüm edebi metinlerde acı çelkişimiz de bundan dolayıdır..
__________________
Düşmeden Bulutlarda Koşmam GereK !
|