basından beri aynı yalanı tekrarlayıp duruyoruz
ve bozuk bir alfabe ile anlatıyoruz tüm çıkmazları..
gerçek hiç bu kadar uzak olmamıstı düşlerden..
hiçbir ayrılık bu kadar yalan kokmamıstı.
belkide yanlızlığımıza yenilmemizin sebebide bundandır..
hangi hayalin kacını cümlesinde yitirdik biz benliğimizi..
ve kim susturdu çağlayan ırmağını yüreğimizin..
bize ölmeyi kim öğretti diri diri.
kacırdığımız yitirdiğimiz düşler için delikanlı göz yasları döktü..
ve ebediyeti hangimiz birbirimize sığdırmaya çalıstıki..
gercek hiç bu kadar yalan olmamıstı..