adının baslangıcında yasaklanıyor her sey..
nefes alamıyorum....
sıkıldım...
hayat denen ikili denklem yoruyor beni...
hosuma gitmiyor artık yazdığım hiç bir söz..
kendime hiç olmadığım kadar yabancıyım bu aralar..
tasıdığım bu ten..
tanrım..
tanrım bu benmiyim..
kapı önlerinde bırakıyorum süretini..
aclığım yanlızlığından besleniyor..
karamsarım ...
alışıyorum yasaklarına yüreğimin...
bırakıp gidebiliyorum artık her seyi..
bir seni..
bir yarını..
dünlerimden vaz gectim...
döneceğim bir gün olmayacak benim..
kendimi yanlızlığın kalabalığında öldürdüm...
__________________
Düşmeden Bulutlarda Koşmam GereK !
|