[hayat]

Bu kacinci ölümdür kacinci zamansiz noktalanmis hayat...
Her yitik yasam hep yitik bir sevda barindirir koynunda ve soguk bir ölüm...
Sevdalarımızı ve canlarımızı yitireli gün doğmadı analarımıza...


Ölüm bizden agitlar analardan..
Babalar bir baskadir yürek sancilari bir baska...
aşklar bir başkadır, savaşlar bir başka..
Cocuklar bilmeden koyunlarinda umudu beslerler..
Sevdayi büyütürler..Agabeylerinden, ablalarindan aldiklari yitik sevdayi..
taşıyıp dururlar günlerce sevda okyanuslarına.


Analarin korkulu gözleri cocuklarda göz hapsi..
Göz altinda büyüyen bir sevda..
bir sevda..
çocuklarda bir ölüm neşvesi


Büyüyen umutlar..
Yitirilen evlatlarla bu topraklar baska kokar..
Silah degildir zulalarindaki ..
Kilictan keskin umuttur onlarinki...
Umutlari yasaktir cocuklarin...Ve topragi severler...

Ya daglar...
Umudun sehri,sevdanin gözbebegi..
Seher yelinde koynunda sevdalilariyla uyanir..
koynunda saklar onlari..Ve bir baska kokar umudun yeli ile..
Uzaklardan bir ses gelir sese esliktense rüzgar...

"Hey gidi sevdamin sahidi,umudum, evim,beni bagrinda yasatan Daglar!
Munzurum..!Diclem..!Topragim...!Cudim...!Bagok...! ve mezopotanyam...!
Güne senle basliyorum iste..

alinti......