Üzülme; ayrılıklar da hayata dair diyorum kendime.
Her geçen gün bir ışık yeni başlayan güne,
Şimdi sadece gidiyorsun paylaştığımız mekanlardan, kokun kalır geride.
Gülümsemene hasret olsam da üzülme, sevdan hala yüreğimde.
Sensizlik alışılmayacak bir işkence
Git, gidebildiğin yere...
Yokluğuna alışmak varlığının bedeliyse….
ÖDÜYORUM...
__________________
Düşmeden Bulutlarda Koşmam GereK !
|