[firari]

sen yoksun diye
çiçekleri koklamaz oldum
saatlerce gökyüzüne bakmıyorum
denize, bir kuşa, bir çocuğa dokunamıyorum
yaşasam da yeryüzünde
ve karışsam da yaşamın içine

sen yoksun diye
kucaklıyorum kimseyi, dost ya da
arkadaş, kavga da etmiyorum artık

sen yoksun diye
uzanmayı unuttum sımsıcak kumlara
dinlenmeyi de unuttum, bir kum tanesi
bir yaprak, bir taş gibi

sen yoksun diye
seslerini duymaz oldum ezgilerin
yaşamın dışındayım
uzak ülkeler çekmiyor beni, tanımadıkları
tanımak,
bir bardak suda mutluluğu yaşamak
çok uzakta kalır

sen yoksun diye
yaşam içimden akar gider ...