[KAYIP__]

Gecelerin siyah karanlığı sarıyor kenti,sen karanlıklar arkasında kalıp kayıp oluyorsun sessizlik sarıyor beni yine beni anlamıyor ,sessiz kalıyorsun.Ben evimin balkonun da yıldızlar altında bir gece yaşarken her içtiğim çayda bir ah oluyor dile geliyorsun ve sen yine beni anlamıyorsun.Senin hayalinle derin hülyalara dalarken içinden çıkması zor karanlık tünellerde kalıyorum,bir ışık umuduyla çırpınışlarım oluyorsun ama sen bunları görmüyor beni yine anlamıyorsun.Herşeyin sonu olduğuna inanmıyorum sevgi ölümsüzdür diyorum bakıyorum ve sen görmüyorum bu böyle olmayacak diyor yine bir yudum zehir gibi çayı içiyorum ve sen bunuda anlamıyorsun.Sesizlik içindeki çığlıklarım yükseliyor şehirin her yanından geceyi hıçkırıklara boğuyorum elimde son sigaram ,son sözüm eyvallah gece sanada eyvallah ben sana da boyun eğmiyorum,
Yıldızlar gökyüzünde hep oldukça her bakışımda sana verdiğim ismin sahibi olan yıldızı gördükçe ,umutlarım beni terketsede,ben seni terketmiyorum.Sözüm söz yap toprak ya sevdan diyorum.Geceyi sensiz ve sessiz sabaha uyanişını yabancı gözlerle seyredip merhaba yeni gün bak ben senin gelişini geceden bekliyorum diyorum.