[hayat]

Ey güzeller güzeli! Yaraladın beni.
Utanıyorum, mahcubum sana karşı.
Yüzyıllardır dudakların mühürlü,
Kara gözlerin mimli,
Siyah saçlarına aklar düşmüş,
O narin belin bükülmüş, heyhat!
Affet, affet beni duymadım,
Duyurmadılar sesini.

Ah! bir dile gelsen, mührünü sökebilsem,
Kömür karası gözlerinle
Halkımı seyretsem,
Bilirim; neler neler anlatırsın,
Zulanda ne acılar saklıdır senin.



Yıllardır, birileri çıkar da,
Anlar beni diye, avunursun.
Neler, neler etmişler böyle sana?
Niçin böyle suskunsun, umutsuzsun?



Paramparça bölmüşler;
Her bir parçan bir yerde, bir elde.
Demek güzelliğin başına bela olmuş,
Yüzyıllardır düşünürsün,
Haykırırsın nafile.



Özgürlüğe hasret;
dağın, taşın, toprağın.
Hep özgürlük sevdalısı;
genç kızların, yiğitlerin.

Ey güzeller güzeli!
Ey küskün sevgili!
Az daha bekle,
Akan kanlar hayat iksirin olacak,
Tekrar gençleştirecek seni.
Ayağa kaldıracak
İçinde uyuyan devi...

Ayşegül ÇAN